કરી છે પ્રથમ પાળી-પોષીને મોટી,
પછી એજ ઇચ્છા હવાલાત થઈ છે.
વિવેક મનહર ટેલર

ખસેડીને – હરીશ ધોબી

નડ્યાં’તા કંટકો જ્યાં ખૂબ એડીને
ફરી પાછી મેં પકડી એ જ કેડીને

બધીયે શાંત ઇચ્છાઓ કરી દીધી
સદા માટે મેં પાણી ઠંડુ રેડીને

નથી સંભાવના વરસાદની કોઈ
અને ખેતર મેં મૂકી દીધું ખેડીને

મથે છે કોણ જાણે સિદ્ધ શું કરવા
સતત એ રાગ એનો એ જ છેડીને

અચાનક આમ એ પ્હોંચી ગયા આગળ
મને આખ્ખોય બાજુ પર ખસેડીને

– હરીશ ધોબી

કાલોલ, પંચમહાલના કવિની એક શાનદાર ગઝલ આજે અમારા હસ્તક્ષેપ વિના માણીએ….

4 Comments »

  1. perpoto said,

    December 22, 2012 @ 4:24 AM

    ઉલેચે ગયો
    કુવા તળીયા સુધી
    અંધાર ઘેરો

  2. Pravin Shah said,

    December 22, 2012 @ 5:21 AM

    અચાનક આમ એ પ્હોંચી ગયા આગળ
    મને આખ્ખોય બાજુ પર ખસેડીને

    સુંદર મક્તા સહિત આખી ગઝલ સરસ !

  3. urvashi parekh said,

    December 22, 2012 @ 8:37 AM

    સરસ રચના.
    અચાનક એ પહોન્ચી ગયા એ આગળ,
    મને આખ્ખોય બાજુ પર ખસેડીને, સરસ,

  4. Jigar said,

    March 28, 2016 @ 7:38 AM

    વાહ વાહ અતિસુંદર !

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment