હે રી મૈં તો…. – મીરાંબાઈ
હે રી મૈં તો દરદ દીવાની, મેરો દરદ ન જાણૈ કોય.
ઘાયલકી ગતિ ઘાયલ જાણૈ, જો કોઈ ઘાયલ હોય;
જૌહરકી ગતિ જૌહરી જાણૈ, કી જિન જૌહર હોય.
સૂલી ઉપર સેજ હમારી, સોવણ કિસ બિધ હોય.
ગગનમંડલ પર સેજ પિયાકી, કિસ બિધ મિલણા હોય?
દરદકી મારી બન-બન ડોલું, બૈદ મિલ્યા નહીં કોય;
મીરાંકી પ્રભુ પીર મિટેગી, જબ બૈદ સાંવળિયા હોય.
– મીરાંબાઈ
મીરાંબાઈના પદને વળી ટિપ્પણ હોય ? જાતમાં છિદ્રો થાય અને જાત પોતે બંસરી બને ત્યારે આ સૂર નીકળે….
rajul b said,
February 12, 2012 @ 3:19 AM
નિતાંત ભાવપુર્ણ પદ..
Dr jagdip nanavati said,
February 12, 2012 @ 11:16 AM
હું રખે રાધા બનું તો વાંસળી થઇ વાગજે
મસ્ત મીંરા બાવરી, તો ઝેર થઈને આવજે
Darshana Bhatt. said,
February 12, 2012 @ 10:02 PM
Mira ni amar rachana.
manilal.maroo said,
February 12, 2012 @ 10:07 PM
no words for this mirabais bhajan. supreb, excllegent, manilal.m.maroo
વિવેક said,
February 13, 2012 @ 1:44 AM
સાદ્યંત સુંદર અમર પદ…
તીર્થેશની ટિપ્પણી પરથી એક શેર યાદ આવ્યો:
હશે ક્યાંક છિદ્રોમાં કોઈ પુરાણ જ,
કદી વાંસળી આ બરાબર ન વાગી…
M.D.Gandhi, U.S.A. said,
February 13, 2012 @ 9:09 PM
મીરાંબાઈની સરસ ભક્તિરચના છે.
pragnaju said,
February 14, 2012 @ 12:51 AM
પ્રેમની ગાન કરો
અને
પામો અનુભૂતિ
amirali khimani said,
February 16, 2012 @ 12:26 AM
આ ભ્જ્ન મિરાબાય નુ એક સદા અમર પદ છે.પણ આમા એક કડિ ખુટેછે.જે મે સામભ્ળેલિ ઃના મે જાણુ આર્તિ બનધન,ના પુજાકિરિત હરિ મેતો પ્રેમ દિવાનિ. આ ભ્જ્ન એકાન્ત મા આખો બધ કરિ મન્મા ગાયેતો દિલનિ આરપાર તિરનિ જેમ મનમા ઉત્રિ જાય છે.મને આ ભ્જ્ન વારમ વાર સમભળ્
ગમે છે.અને નય્ન ભિના થએ જાય છે. પરવરદિગાર આપ્ણા અન્તરમા અજવાળિ કરે એવિ પ્રાથના છે.