કોતરાતાં ગયાં બેઉ એક ટાંકણે,
સુખને આકાર છે, દુ:ખ નિરાકાર છે.
રઈશ મનીઆર

ગઝલ – જાતુષ જોશી

આમ તો બસ એ જ અંતિમ લક્ષ્ય છે
એ વિષે પણ કેટલાં મંતવ્ય છે.

કૈંક ખૂણા ગોળ પૃથ્વીમાં જડે !
જો, અહીં અગ્નિ, પણે વાયવ્ય છે.

આપણો સંતત્વનો દાવો નથી,
આપણી ભૂલો બધીયે ક્ષમ્ય છે.

વ્હેંચવાથી જે સતત વધતું રહે,
આ હૃદયમાં એક એવું દ્રવ્ય છે.

સ્વપ્નનો છે અર્થ કેવળ શક્યતા;
સ્વપ્ન પણ આવે નહીં એ શક્ય છે.

જાતુષ જોશી

-આપણી ભૂલો બધીયે ક્ષમ્ય છે કહીને  કેટલી સરળતાથી મનુષ્યજીવનની નબળાઈનો કવિએ સ્વીકાર કરી લીધો ! અને સ્વપ્નની વ્યાખ્યા અને વાસ્તવિક્તાને મત્લાની બે કડીમાં સાંકળીને બોટાદના જાતુષ જોશીએ કમાલ નથી કરી લીધી ! (જન્મ : 02-01-1979)

4 Comments »

  1. Vihang Vyas said,

    October 14, 2006 @ 5:55 AM

    પ્રિય વિવેકભાઈ,

    જાતુષની ગઝલ સરસ છે, તમારી ગઝલ પારખું દ્રષ્ટિ માટે અભિનંદન.
    તેમનો એક શેર કહી વિરમું છું…..
    તમેજ હોડી, તમેજ દરિયો
    તમેજ પોતે વમળ મહાશય !

  2. Maharshi said,

    October 14, 2006 @ 1:09 PM

    હદય સ્પર્શિ કવિતા બદલ જાતુશ ભાઇ ને ખુબ ખુબ અભિનન્દન.
    મહર્ષિ

  3. Jayshree said,

    October 14, 2006 @ 3:39 PM

    Really… Excellent words..!!

    વ્હેંચવાથી જે સતત વધતું રહે,
    આ હૃદયમાં એક એવું દ્રવ્ય છે.

    સ્વપ્નનો છે અર્થ કેવળ શક્યતા;
    સ્વપ્ન પણ આવે નહીં એ શક્ય છે

  4. UrmiSaagar said,

    October 15, 2006 @ 6:40 PM

    Simply….. superb!!
    Exellent gazal!!

    Kayo sher best chhe ee nakki thaij naa shake…. jya badhaj sher ek ekthi chadiyaata chhe!!

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment