શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું – દયારામ
શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું, મારે આજ થકી શ્યામ રંગ સમીપે ન જાવું.
જેમાં કાળાશ તે તો સૌ એકસરખું, સર્વમાં કપટ હશે આવું.
કસ્તૂરી કેરી બિંદી તો કરું નહીં, કાજળ ના આંખમાં અંજાવું. મારે….
કોકિલાનો શબ્દ હું સૂણું નહીં કાને, કાગવાણી શકુનમાં ન લાવું.
નીલાંબર કાળી કંચૂકી ન પહેરું, જમનાનાં નીરમાં ન ન્હાવું. મારે….
મરકતમણિ ને મેઘ દ્રષ્ટે ના જોવા, જાંબુ-વંત્યાક ના ખાવું.
’દયા’ના પ્રીતમ સાથે મુખે નીમ લીધો, મન કહે જે ‘પલક ના નિભાવું’. મારે….
– દયારામ : કવિ પરિચય
વિવેક said,
February 21, 2007 @ 8:02 AM
શ્રીકૃષ્ણથી રિસાયેલી ગોપી જે રીતે ઝઘડો માંડે છે એ આખી વાત જ અદભૂત છે. કૃષ્ણ કાળા હોવાના કારણે સૃષ્ટિની બધી જ શ્યામ વસ્તુઓથી જાણે ગોપી મુખ મોડી લેવાની પ્રતિજ્ઞા કરે છે. પણ મજા તો ત્યારે છે કે આ નિયમ આંખ પલકારો મારીને ખોલ-બંધ થાય એટલી અડધી ઘડી પણ નિભાવવા ગોપી કે એનું રૂસણું તૈયાર નથી… કૃષ્ણપ્રેમથી હાડો-હાડ નીતરતી સુંદર ગરબી…
Harshad Jangla said,
February 21, 2007 @ 9:38 PM
ગોપીના રીસામણા પણ અદભૂત અને મનામણા પણ અદભૂત
સુંદર ગીત
Harshad Jangla
Atlanta, USA
Feb 21 2007
ધવલ said,
February 21, 2007 @ 11:30 PM
આ ગીત ભણવામાં આવતું… ને પરીક્ષા વખતે ગોપી કઈ કઈ વસ્તુઓનો ત્યાગ કરવા માંગે છે એ ગોખતા તે યાદ આવી ગયું 🙂 આનંદ થઈ ગયો !
કેતન રૈયાણી said,
September 1, 2008 @ 4:04 AM
બહુ સમયથી શોધતો હતો…આજે મળી ગયું….!!!
ધન્યવાદ..!!!