બન્યા કરે – હસિત બૂચ
એવું તો ભઈ, બન્યા કરે
કે
સરલ મારગે પહાડ અચાનક ઊભો થાય.
ફૂલ અકારણ કાંટો થાય;
ભઈ
તેથી કંઈ
હતું ફૂલ, ન્હોતું કહેવાય ?
મળિયો મારગ તજી જવાય ?
એવુંયે અહીં બન્યા કરે;
પ્હાડ પડ્યા રહે, પગને ફૂટે પાંખો,
કાંટા પર પણ ઋજુ ફરકતી રમે આપણી આંખો;
ભલે
ન પળ એ રટ્યા કરાય !
ભલે
વિરલ એ;
વિતથ કેમ એને કહેવાય ?
એવું તો અહીં બન્યા કરે,
કે –
એવુંયે ભઈ, બન્યા કરે,
કે –
– હસિત બૂચ
(‘ઓચ્છવ’)
બન્યા કરે એ નિયતિના સ્વીકારનું કાવ્ય છે. આપણી અડધી જીંદગી બનેલાનો પ્રતિકાર કરવામાં જાય છે. જે બની ગયું છે – એ સત્યને સ્વીકારીને આગળ વધવું એ આપણો ધર્મ છે. આ સાદી વાત કવિએ બહુ મીઠી રીતે કરી છે.
( વિતથ = ખોટું, અસત્ય )
વિવેક said,
December 18, 2007 @ 1:02 AM
મજાનું કાવ્ય… મને એક વાક્ય યાદ આવી ગયું: “Life is 10% what happens to us & 90% how we respond to it !”
Pragnaju Prafull Vyas said,
December 18, 2007 @ 9:36 AM
સુંદર ગીત
ભલે
વિરલ એ;
વિતથ કેમ એને કહેવાય ?
એવું તો અહીં બન્યા કરે,
કે –
એવુંયે ભઈ, બન્યા કરે,
કે –
આ પંક્તીઓ ગમી
મનોજનું વારંવાર સાંભળેલું ગીત યાદ આવ્યું
પકડો કલમ ને કોઈ પળે એમ પણ બને
આ હાથ આખેઆખો બળે એમ પણ બને
જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વર્ષોથી હોય ત્યાં
મન પહોંચતાં જ પાછું વળે એમ પણ બને
એવું છે થોડું : છેતરે રસ્તા કે ભોમિયા ?
એક પગ બીજા ને છળે એમ પણ બને
જે શોધવામાં જિંદગી આખી પસાર થાય
ને એ જ હોય પગની તળે એમ પણ બને
તું ઢાળ ઢોળિયો : હું ગઝલનો દિવો કરું
અંધારું ઘરને ઘેરી વળે એમ પણ બને
અને મીના આ રીતે કહે છે
ઘણી વાર એવું પણ બને છે
હસતાં હસતાં આંખ ભરાઈ જાય
ને આંસુ પણ છલકાઈ જાય
જે વાત ખાનગી રાખવાની હોય
ને એ જ હોઠો પર આવી જાય
ઘણી વાર એવું પણ બને છે
ઘણી વાર એવું પણ બને છે
દિવસ ભર નજરમાં રહે શોધ
ને સાંજ પણ આમ જ વીતી જાય
રાત્રે અચાનક સ્વપ્નમાં આવી
ને તમારા દિલમાં સમાઈ જાય
ઘણી વાર એવું પણ બને છે
ઘણી વાર એવું પણ બને છે
જિંદગીભર પ્રતિક્ષા કરો ને
પ્રતિક્ષા જ જિંદગી બની જાય
અચાનક તમારી સામે આવી જાય
ને કયામતનો દિવસ બની જાય
ઘણી વાર એવું પણ બને છે.
ભાવના શુક્લ said,
December 18, 2007 @ 2:11 PM
આટલા ક્ષુલ્લુક અને નિરાકાર ભાવે ખરેખર જીવનને જોઇ શકીએ !!!!