સસાશીંગનું વહાણ જ કર્યું, મૃગતૃષ્ણામાં જઈને તર્યું;
વંધ્યાસુત બે વા’ણે ચઢ્યા, ખપુષ્પ વસાણાં ભર્યાં;
જેવી શેખસલીની ચાલી કથા, અખા હમણાં ને આગળ એવા હતા.
- અખો

સાંજ ઢળતી જાય છે -નીતિન વડગામા

વાત કયાં ક્યારેય પૂરી થાય છે?
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

આયખાનો અર્થ આરંભાય છે,
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

બે’ક અક્ષર ધૂંધળા વંચાય છે,
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

દ્રશ્ય આછું-પાતળું ઝિલાય છે,
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

ક્યાં કિનારો સહેજ પણ દેખાય છે,
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

માંડ ચપટીક મર્મ પણ સમજાય છે,
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

એમ જર્જર જાત સંકેલાય છે,
– ને અચાનક સાંજ ઢળતી જાય છે.

-નીતિન વડગામા

3 Comments »

  1. પ્રત્યાયન said,

    September 23, 2005 @ 7:31 AM

    Nice poem….new gazal like experiment. Simple but sound.

  2. ગુજરાતી સારસ્વત પરિચય » નીતિન વડગામા said,

    August 11, 2006 @ 10:37 PM

    […] # સાંજ ઢળતી જાય છે […]

  3. tirthesh said,

    March 24, 2012 @ 9:22 AM

    વાહ……

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment