દ્વારમાં ક્યાંય આવકાર નથી,
આપણામાંય કંઈ ખુમાર નથી.

જ્યાં સુધી તું પૂરો ખુવાર નથી,
ત્યાં સુધી ક્યાંય પણ સ્વીકાર નથી.
વિવેક મનહર ટેલર

ગઝલ – રઇશ મનીયાર

થોડો ભગવાએ રંગ રાખ્યો છે,
થોડો માયાએ રંગ રાખ્યો છે.

થોડો ફૂલોનો, થોડો પંખીનો,
આ પતંગિયાએ રંગ રાખ્યો છે.

મારા ખડિયામાં બૂંદ રક્તનું છે,
એ જ ટીપાએ રંગ રાખ્યો છે.

મેઘ જ્યારે હતો, ધનુષ ક્યાં હતું ?
થોડા તડકાએ રંગ રાખ્યો છે.

હું ન જાણું, પીંછી જ જાણે છે-
કઇ જગ્યાએ રંગ રાખ્યો છે.

રંગથી પર છે મૌન મારું ‘રઇશ’
મારી ભાષાએ રંગ રાખ્યો છે.

રઇશ મનીયાર

2 Comments »

  1. jitesh said,

    April 23, 2009 @ 4:12 AM

    રઇશ મનીયાર ne hu mari school bhulka bhavan ma jyare pratham var sambharela tyarthi j mane temni kavita khub game 6

  2. Shivani Shah said,

    October 9, 2016 @ 12:53 PM

    હું ન જાણું, પીંછી જ જાણે છે-
    કઇ જગ્યાએ રંગ રાખ્યો છે.

    રંગથી પર છે મૌન મારું ‘રઇશ’
    મારી ભાષાએ રંગ રાખ્યો છે.

    વાહ કવિ ( ગઝલકાર)!
    આ પીંછી કોની અને આ ચિત્રકાર કોણ?
    કવિની ભાષાએ રંગ રાખ્યો જ છે પણ આ રંગોની વિવિધતાએ જે અહોભાવ પ્રગટ કર્યો છે તેની શ્રેષ્ઠ અભિવ્યક્તિ તો સૌ પ્રથમ મૌન દ્વારા જ થઇ. ભાષાએ એને આકાર અને’ રંગ’
    પછી આપ્યા !

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment