જીવતરના આ ગોખે આંસુ નામે દીવો,
આંખોના ખૂણે ઝળહળતું પાણી છીએ
મનોજ ખંડેરિયા

બાંકડે બેઠો છું – હરિકૃષ્ણ પાઠક

ગાડી આવે-જાય, બાંકડે બેઠો છું;
અંદર કંઈ કંઈ થાય, બાંકડે બેઠો છું.

આમ જુઓ તો એના એ વર્ષોના પાટા
સીધા સીધા જાય, બાંકડે બેઠો છું.

કોઈ કોઈ ચહેરાની રેખા માંડ ઉકેલું-
નામ કેમ પુછાય ? બાંકડે બેઠો છું.

સાંધા-સિગ્નલ-ઝંડી-ફાટક-સીડી-બત્તી
-દુનિયા અજબ લહાય, બાંકડે બેઠો છું.

ઘટ આવે કે નૂર ચડે, નુકસાની લાગે;
એવું તો ભૈ થાય, બાંકડે બેઠો છું.

ખુદાબક્ષ છે, કોઈ છે ઈજ્જતવાળા;
બાકી શું કહેવાય ? બાંકડે બેઠો છું.

ગણવેશોની શિસ્ત મૂળમાં ઝાંવા ભરતી,
ભોંય સરકતી જાય, બાંકડે બેઠો છું.

ઝાઝું ન સમજાય, બાંકડે બેઠો છું;
ગાડી આવે-જાય, બાંકડે બેઠો છું.

– હરિકૃષ્ણ પાઠક

સ્ટેશન પરની ગતિવિધિને બાંકડેથી જોતા સ્ફૂરેલી, ઘટનાઓની વર્તુળાકાર ગતિને સમજવા મથતી ગઝલ.

(ઝાંવા = વલખાં, તરફડીયાં)

4 Comments »

  1. pragnaju said,

    November 13, 2008 @ 10:22 AM

    ઝાઝું ન સમજાય, બાંકડે બેઠો છું;
    ગાડી આવે-જાય, બાંકડે બેઠો છું.
    બાઝારસે ગુજરા હૂં— જેવી સુંદર અભિવ્યક્તી…
    … ત્યારે આવું પણ બને કે સૂરત સ્ટેશનના બાંકડા પર પરમ શક્તીના નૂરનો અણસાર પણ પમાય!”
    સૂરત સ્ટેશનના બાંકડા પર દાદા ભગવાને ભાળેલો એ પ્રકાશ !”
    દાદાશ્રીના શબ્દોમાં : આખા શરીરનો નહિ, આખા બ્રહ્માંડનો પ્રકાશ મેં જોયો, ભગવાન શું છે ? કોણ બનાવે છે ? કોણ ચલાવે છે ? કર્મો શું છે? કર્મો બંધાયાં શી રીતે ? બધો પ્રકાશ જોયો.. હા, બધું જ જોયું છે. તમારે જે જાણવું હોય તે જાણી લો. મારે તો રામે ય પૂરા થયા ને રામાયણે ય પૂરી થઈ !

  2. Pinki said,

    November 14, 2008 @ 2:16 AM

    આ સ્ટેશન પર રાહ જ જોવાની સ્વજનની કે ટ્રેનની આમ તો-
    પણ તે સિવાય જિંદગીનાં તમામ પાસાં પર વિચારવાની તક પણ સાંપડે
    ઘણી અઘરી ક્ષણો સ્ટેશન પરની –

    આમ જુઓ તો એના એ વર્ષોના પાટા
    સીધા સીધા જાય, બાંકડે બેઠો છું.

    હા… દાદા ભગવાનવાળી વાત ગમી ગઈ….!!
    નહીં તો પણ આપણી સમજ શક્તિ પ્રમાણે જ્ઞાન તો લાધતું જ હોય ત્યાં ?!!

  3. વિવેક said,

    November 14, 2008 @ 2:32 AM

    સુંદર ગઝલ… કવિ કઈ કઈ જગ્યાએ કવિતા નથી શોધી લેતો??

  4. indravadan g vyas said,

    November 16, 2008 @ 2:25 PM

    ગઝલ બાંકડે બેઠી, ગઝલ બાંકડે જડી,ગઝલ ગાડીએ બેઠી,ગઝલ સીગ્નલ શોધે,
    ગઝલ જંડી ફરકાવે,ગાડી આવે ને જાય ગઝલ ગાતી રહે,જીવન જીવાતું જાય,
    ગણવેશનો વેશ ભજવાતો જાય,
    સરસ,
    મઝા પડી,
    ઇન્દ્રવદન વ્યાસ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment