સિક્કા ખિસ્સામાં છે તારી યાદના,
રોજ થોડા-થોડા લઉં છું કામમાં.
વિવેક મનહર ટેલર

પછીની વારતા – મધુમતી મહેતા

જાત ઓળંગ્યા પછીની વારતા,
એક ભ્રમ ભાંગ્યા પછીની વારતા.

હુંપણાના ગામની તારાજગી,
મેં તને માગ્યા પછીની વારતા.

એ શહીદ થૈને વસ્યા ઈતિહાસમાં,
આપણી ભાંગ્યા પછીની વારતા.

ને હરણ આંખો મીચી બેસી ગયું,
ઝાંઝવા તાગ્યા પછીની વારતા.

બાણ હો એ રામ કે રાવણ તણું,
એ જ છે વાગ્યા પછીની વારતા.

ઝળહળે સર્વત્ર તું સૌ રૂપમાં,
શૂન્યમાં જાગ્યા પછીની વારતા.

– મધુમતી મહેતા

પહેલા બે શેર તો ‘પહેલી નજરનો પ્રેમ’ થઈ જાય એટલા સરસ થયા છે. ‘હુંપણાના ગામની તારાજગી’ જેવો સરસ પ્રયોગ શેરને અલગ જ આભા આપે છે. છેલ્લા બે શેર તો હું હજી મમળાવી રહ્યો છું. એમાંથી હજુ વધુ અર્થ છૂટશે એવી આશા છે એટલે એના પર વાત આગળ ફરી કદીક.

5 Comments »

  1. Pinki said,

    March 31, 2008 @ 2:54 AM

    મજાની વાત કરી છે … વારતાની ?!
    જાણે સાચે જ એક લીટીમાં એક વારતા-એક ઘટના
    ઈતિહાસ બની જાય તેવી સચોટ અને ગહ્.ન વાતો….!!

    આમ તો આખી ગઝલ જ copy-paste કરવી પડશે ?!!

  2. વિવેક said,

    March 31, 2008 @ 3:15 AM

    નખશીખ સુંદર ગઝલ… હુંપણાનું ગામ ગમી ગયું… આ ગામ જેટલું જલ્દી છોડી શકાય એટલું સારું…!

  3. pragnaju said,

    March 31, 2008 @ 11:10 AM

    સુંદર ગઝલ
    ઝળહળે સર્વત્ર તું સૌ રૂપમાં,
    શૂન્યમાં જાગ્યા પછીની વારતા.
    તેની કૃપાથી એ જ્ઞાન ચોક્કસ થઈ જાય-

  4. ઊર્મિ said,

    April 1, 2008 @ 7:48 PM

    સુંદર ગઝલ… હુંપણાનું ગામ સાચ્ચે જ મજાનું લાગ્યું…!

  5. Gaurav - The Gre@t. said,

    April 4, 2008 @ 5:02 PM

    Just no words to say anything.

    Master stroke. …

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment