ગઝલ – ભરત વિંઝુડા
એકબીજામાં વાદળ ભળે એ રીતે
કોઈ નજદીક આવે, મળે એ રીતે !
એ અહીંથી જઈને અહીં આવશે
એક રસ્તો જ પાછો વળે એ રીતે !
હોય નહીં સાવ પાસે છતાં હોય તે
સાદ પાડો અને સાંભળે એ રીતે !
જાણે હમણાં જ કાંઠાઓ તૂટી જશે
જળ સમંદર મહીં ઊછળે એ રીતે !
હું બળું છું અને તેય અંદર ફકત
એક કમરામાં દીવો બળે એ રીતે !
– ભરત વિંઝુડા
પાંચેપાંચ શેર આસ્વાદ્ય… સરવાળે ‘ખરી’ ગઝલ !
b m parmar said,
November 18, 2011 @ 3:36 AM
ખુબસુરત અને દિલથિ માણવા લાયક
nirlep bhatt said,
November 18, 2011 @ 6:14 AM
હું બળું છું અને તેય અંદર ફકત
એક કમરામાં દીવો બળે એ રીતે !…બહુ જ સર કલ્પના..
pragnaju said,
November 18, 2011 @ 7:50 AM
સર્વાંગ સુંદર ગઝલ
આ શેર
એ અહીંથી જઈને અહીં આવશે
એક રસ્તો જ પાછો વળે એ રીતે !
વાહ્
યાદ્
અમે જે પાનખરોમાં વિખેરી નાંખેલી,
અતૃપ્ત ઝંખનાઓનો ફરીથી તંત મળે.
ગલી ગલીમાં ફરી રહી છે મહેંક દિવાની,
અને ગલીઓ બેઉ છેડેથી અનંત મળે.
કરે છે આગેકૂચ પુરબહારમાં ફૂલો,
નશીલી સાંજને કેવો વિજય જ્વલંત મળે !
મીના છેડા said,
November 18, 2011 @ 10:03 AM
વાહ!!!
Dr jagdip nanavati said,
November 18, 2011 @ 10:29 AM
વાહ બધાનો ખુબ મેળ મળૅ
હળાહળ મૌન રાખ્યું મેં ગળે
મધુરા શબ્દ ક્યાંથી નીકળે
પ્રતિબિંબોયે સુધ્ધાં ના કળે
અરિસો એમ હળવેથી છળે
નગર નામે હવે એકાંતમાં
અબોલા બસ અમોને સાંકળે
હવે પડઘા બધે વેંચાય છે
પછી આ સાદનુયે શું મળે
અમસ્તી ચાલને ટોક્યા કરો
પ્રથમ ઈચ્છા, પછી ડગલું વળે
શાહ પ્રવીણચંદ્ર કસ્તુરચંદ said,
November 18, 2011 @ 7:34 PM
અહો આનંદમ !
sudhir patel said,
November 18, 2011 @ 11:27 PM
વાહ! સર્વાંગ સુંદર ગઝલ!!
સુધીર પટેલ.
P Shah said,
November 19, 2011 @ 1:19 AM
સુંદર ગઝલ !
બધા જ શેર આસ્વાદ્ય !
આનંદ થયો.