ગઝલ – હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ
સૌ સતત બેલગામ દોડે છે,
રામ જાણે શું કામ દોડે છે ?
દોડવું થઈ ગયું વ્યસન એવું,
ઊંઘમાં પણ તમામ દોડે છે.
પીઠ પર સૂર્ય સળગતો મૂકી,
સ્વપ્નનાં સૌ ગુલામ દોડે છે.
થોભશું તો રહી જશું પાછળ,
ગામનાં ગામ આમ દોડે છે.
મૂળમાં એય બળદ ઘાંચીના,
રોજ જે ચારધામ દોડે છે.
લક્ષ્યની કે ખબર દિશાની ક્યાં ?
દોડવું છે દમામ, દોડે છે.
– હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ
સ્વયંસ્પષ્ટ ગઝલ… કયા શેરને હાથમાં લેવો અને ક્યાને પડતો મૂકવો એ નક્કી કરવું દોહ્યલું થઈ પડે.
Rakesh Thakkar, Vapi said,
June 5, 2015 @ 5:16 AM
વાહ !
મૂળમાં એય બળદ ઘાંચીના,
રોજ જે ચારધામ દોડે છે.
Dhaval Shah said,
June 5, 2015 @ 10:41 AM
પીઠ પર સૂર્ય સળગતો મૂકી,
સ્વપ્નનાં સૌ ગુલામ દોડે છે
– વાહ ! વાહ !
સુનીલ શાહ said,
June 5, 2015 @ 10:42 AM
પાણીદાર ગઝલ..વાહ…વાહ
yogesh shukla said,
June 5, 2015 @ 11:34 AM
થોભશું તો રહી જશું પાછળ,
ગામનાં ગામ આમ દોડે છે.
વિષય બહુજ ગમ્યો ,
Sudhir Patel said,
June 5, 2015 @ 10:34 PM
ખૂબ સુંદર ગઝલ!
Harshad said,
June 8, 2015 @ 6:03 PM
Veri nice gazal. Vah vah kevu pade.
Jigna Trivedi said,
June 13, 2015 @ 5:46 AM
વાહ ! ખૂબ સરસ ગઝલ, હર્ષભાઈ.