ક્યાં કહું છું કે દાવ છોડી દો?
ખેલ ખેલો, તણાવ છોડી દો.

જીતની જીદ ના કદી રાખો,
હારની બીક સાવ છોડી દો
– ડૉ. મનોજ જોશી ‘મન’

ના આવડે – હરીન્દ્ર દવે

January 28, 2013 at 12:30 AM by તીર્થેશ · Filed under ગીત, હરીન્દ્ર દવે

તારે આંગણ ઉભરાયેલા મનખાના સમ
મને મેળામાં મળતાં ના આવડે,
વાંકાબોલા આ વેણ મેલ રે વ્હાલમ,
મને ઝીણું સાંભળતા ના આવડે .

ટોળામાં સાંતેલો સૂર થૈ વિખૂટો
કોઈ વીખરેલી લહેરખીને ગોતે,
પડદાની ઘૂઘરીમાં ભાત ક્યાં પડી છે
કદી મારી’તી ચાંચ જ્યાં ક્પોતે,
કાચી રે માટીનાં ઘડતર ને તોય અહીં
પળપળમાં ગળતાં ના આવડે .

મારે એકાન્ત મને વસવા દો, આછરે
લગાર અહીં ડહોળાયાં નીર,
સાગરમાં વરસીને વાદળ ઝાંખે છે
નેહતરસી આ ભોમને લગીર,
કાળી માટીમાં ફૂટ્યાં તરણાંની જેમ
મને કિરણોમાં બળતાં ના આવડે .

-હરીન્દ્ર દવે

બહુ જ હસીન અંદાઝમાં કવિએ જાણે પ્રેમિકાને હળવો ઉપાલંભ આપ્યો છે ! મનમેળ વિનાના મેળા કરતાં તો અલગારી જીવ ને એકાંત વ્હાલું….. ખૂબ નાજુકાઈથી પરંતુ સ્પષ્ટ રીતે પ્રેમી પોતાની પ્રાથમિકતા વ્યાખ્યાયિત કરી દે છે…..એક અંગ્રેજી કવિતા છે – crowded desert [ કવિનું નામ યાદ નથી ]- જેમાં આ જ ભાવ ને કેન્દ્રમાં રખાયો છે.

8 Comments »

  1. વિવેક said,

    January 28, 2013 @ 12:58 AM

    સુંદર ગીત રચના…

    કાચી રે માટીનાં ઘડતર ને તોય અહીં
    પળપળમાં ગળતાં ના આવડે .
    – આ બે પંક્તિમાં ખરી કમાલ !

  2. perpoto said,

    January 28, 2013 @ 3:17 AM

    કાચી રે માટીનાં ઘડતર….

    રાખનાં રમકડાં….ગીત સાંભરી આવે..

  3. Rina said,

    January 28, 2013 @ 3:38 AM

    Beautiful…..

  4. સુરેશ જાની said,

    January 28, 2013 @ 3:40 AM

    હો ભીડમાં જ સારું બધામાં ભળી જવાય,
    એકાંતમાં તો જાતને સામે મળી જવાય.
    સામે મળી જવાય તો બીજું તો કંઇ નહીં,
    પણ ‘કેમ છો?’ કહીને ન પાછા વળી જવાય.
    -આદિલ મન્સુરી

  5. vijay joshi said,

    January 28, 2013 @ 7:09 AM

    યાદ આવ્યું સિડની બેલનું કાવ્ય ……અનેકાન્તમાં સંતાએલી બીક કવિને ગભરાવે છે…
    Alone in a Crowded Room

    All alone in this crowded room.
    My eyes meet one…another.
    They do not see me for what I am.
    They see the smile on my face;
    The lies that I’m holding, in order to keep myself together.
    They do not know the pain I feel.

    Their smile is real.

    So I am alone in this crowded room;
    Waiting for someone to see through;
    To save me from myself from the loneliness…
    that has overcome me;
    controlled me.
    I am a slave to this feeling;
    Waiting for something better,
    Suffering in myself,
    Needing a savior.

    Sydney Bell

  6. pragnaju said,

    January 28, 2013 @ 10:34 AM

    ખૂબ સુંદર ગીત
    મારે એકાન્ત મને વસવા દો, આછરે
    લગાર અહીં ડહોળાયાં નીર,
    સાગરમાં વરસીને વાદળ ઝાંખે છે
    નેહતરસી આ ભોમને લગીર,
    કાળી માટીમાં ફૂટ્યાં તરણાંની જેમ
    મને કિરણોમાં બળતાં ના આવડે .
    એકાંત કસક એહસાસ

  7. DEV said,

    January 28, 2013 @ 2:23 PM

    one Bhajan Bhitar no Bheru maro Atmao khovayo,Marag no chindh naro Bhomiyo

    khovayore, Ae vate visamo leta joyo hoye to kejo. I may kindly tell where to read or listen??? if anybody knows??

  8. Maheshchandra Naik said,

    January 29, 2013 @ 7:33 PM

    એકાંતની અનુભુતીની આપવીતી કવિશ્રી હરીન્દ્ર દવે જ કરી શકે……….કવિશ્રીને શ્રધ્ધાસુમન્……..

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment