છોડવી દોહ્યલી – હરિવલ્લભ ભાયાણી
જલમની ભોમકા,
જનની નિજ,
નીંદ પાછલા પહોરની,
ગોષ્ઠી મિત્રોની,
ને મનનું માનીતું જે જન –
છે છોડવી કેટલી દોહ્યલી
વસ્તુ એ પંચ !
– હરિવલ્લભ ભાયાણી
તરો અવાજ એક વખત સાંભળ્યો હતો,
માનું છું તારા શબ્દમાં ટહુકાનું ઘર હશે.
માનું છું તારા શબ્દમાં ટહુકાનું ઘર હશે.
1 Comment »
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
પંચમ શુક્લ said,
July 10, 2007 @ 6:29 AM
અરે વાહ!
ભાયાણી સાહેબે સંસ્કૃતમાંથી અનુવાદિત કરેલાં સુભાષિતો/મુક્તકો એ ગુજરાતી સાહિત્યનું અમૂલ્ય નજરાણું છે.