ગઝલ – આબિદ ભટ્ટ
સેંકડો મુફલિસ, તવંગર થઈ ગયા,
જઈને માટીમાં બરાબર થઈ ગયા !
નામ રેતી પર લખેલા છે સમજ,
યાદ કોને છે સિકંદર થઈ ગયા ?
આદમી તો યે નહીં આદમ થયો,
કેટલા જગમાં પયંબર થઈ ગયા !
ખાણના પથ્થર ચણાયા તાજમાં,
આ જગત કાજે ધરોહર થઈ ગયા !
અશ્રુઓએ સ્થાન સંભાળ્યું પછી,
શબ્દ હોઠેથી છુમંતર થઈ ગયા !
જિંદગીની રેલગાડી સડસડાટ,
બેઉ પાટા જ્યાં સમાંતર થઈ ગયા !
– આબિદ ભટ્ટ
બંને પાટા સમાંતર કરી શકાય તો જીવનની ગાડી પૂરપાટ ચાલતી થઈ જાય પણ આ કસબ કેટલાને હાંસિલ ? આંસુઓ વહેવા મા6ડે અને શબ્દ નિઃશબ્દ થઈ જાય એ શેર પણ ખૂબ મજાનો… સરવાળે મજાની ગઝલ…
NARENDRASINH said,
July 25, 2013 @ 4:20 AM
અશ્રુઓએ સ્થાન સંભાળ્યું પછી,
શબ્દ હોઠેથી છુમંતર થઈ ગયા ! ખુબ સુન્દર રચના
Pravin Shah said,
July 25, 2013 @ 4:28 AM
saras !
Sureshkumar G Vithalani said,
July 25, 2013 @ 12:17 PM
A VERY GOOD GAZAL. THANKS AND CONGRATULATIONS TO THE POET.
P. P. M A N K A D said,
July 27, 2013 @ 10:03 AM
Very thought-provoking ghazal. Congratulations and thanks.
Harshad said,
August 2, 2013 @ 6:30 PM
really very nice. Like it.