ગઝલ – ઉર્વીશ વસાવડા
બધુંય ધ્વસ્ત થશે એ પછીય બચવાનું
કયું એ તત્ત્વ હશે એ જ તો સમજવાનું
પડાવો એક બે એવાય સફરમાં આવે
ગમે કે ના ગમે બે-ચાર પળ અટકવાનું
ઘટિકાયંત્રની રેતી સમી જીવનગાથા
સમયના છિદ્રમાં અટકી પછી સરકવાનું
બધાના ભાગ્યમાં છે આગિયાપણું કેવળ
ન કૈં પ્રકાશ મળે એ રીતે ચળકવાનું
તૂટેલી ભીતના ભીડેલ દ્વાર જેવો હું
ખુલ્યાનો અર્થ નથી તે છતાં ખખડવાનું
– ઉર્વીશ વસાવડા
બધા જ શેર મનનીય… ઘટિકાયંત્ર અને આગિયાના પ્રતીકોનો કેવો સક્ષમ પ્રયોગ !
perpoto said,
February 16, 2013 @ 12:52 AM
સુંદર ગઝલ…
ન કૈં પ્રકાશ મળે એ રીતે ચળકવાનું..
કદાચ…. ન કૈં પ્રકાશ આપે એ રીતે ચળકવાનું…
વર્ણવી શકાય?
narendrasinh chauhan said,
February 16, 2013 @ 3:14 AM
બધાના ભાગ્યમાં છે આગિયાપણું કેવળ
ન કૈં પ્રકાશ મળે એ રીતે ચળકવાનું
અતિ સુન્દર
perpoto said,
February 16, 2013 @ 3:41 AM
નવું ફોર્મેટ વધુ આવકારદાયક છે.
આગિયા ના પ્રકાશમાં ,પ્રકાશનાં તત્ત્વનુ વધુ પ્રમાણ હોય છે,ગરમી /ઉષ્મા નહીંવત હોય છે,તે જોતાં કદાચ ઉર્વિશભાઇનુ પ્રતિક વધુ સાર્થક જણાય છે.
ડૉ.મહેશ રાવલ said,
February 16, 2013 @ 6:44 AM
વાહ ઉર્વીશભાઇ..!.
આખી ગઝલના ભાવનું ઊંડાણ અને ખાસ, અંતિમ શેર- બન્ને બહુજ સ્પર્શી ગયા.
-અભિનંદન.
P. P. M A N K A D said,
February 16, 2013 @ 8:14 AM
As is usual, gazal is very good.
vijay joshi said,
February 16, 2013 @ 8:51 AM
પ્રત્યેક શેર લાજવાબ છે
પ્રત્યેક શેરમાં જવાબ છે
આગનો યમ હવા જ છે
આગનો જીવ હવા જ છે ….વિજય જોશી
vijay joshi said,
February 16, 2013 @ 9:07 AM
રાત્રીના સામ્રાજ્યમાં
જાસુસી કરવા,
આવ્યો સુરજ વેષાંતર કરી
આગિયો બની! …..વિજય જોશી
pragnaju said,
February 16, 2013 @ 9:24 AM
સુંદર ગઝલ
બધાના ભાગ્યમાં છે આગિયાપણું કેવળ
ન કૈં પ્રકાશ મળે એ રીતે ચળકવાનું
તૂટેલી ભીતના ભીડેલ દ્વાર જેવો હું
ખુલ્યાનો અર્થ નથી તે છતાં ખખડવાનું
વાહ્
ભૂપેન્દ્ર ગૌદાણા,વડોદરા said,
February 18, 2013 @ 12:59 PM
ઘટિકાયંત્રની રેતી સમી જીવનગાથા
સમયના છિદ્રમાં અટકી પછી સરકવાનું
બધાના ભાગ્યમાં છે આગિયાપણું કેવળ
ન કૈં પ્રકાશ મળે એ રીતે ચળકવાનું
તૂટેલી ભીતના ભીડેલ દ્વાર જેવો હું
ખુલ્યાનો અર્થ નથી તે છતાં ખખડવાનું
પોતાની મર્યાદા સમજવી , સમજાવી તેનાથી વધુ સરાહનીય છે મર્યાદા નો સ્વિકાર કરવો તે! ઘટિકા યંત્ર માં ઉલટવાનું,આગિયાનું ઝબકવાનું કે તૂટેલા ભીંત ના દ્વારનું સતત પુન્ઃરાવર્તન એ ગમતી કે અણગમતી પ્રવૃત્તિ હોઈ શકે પણ ફરજ પરસ્તી તો ખરીજ ને!
છેવટે તો .. બધુંય ધ્વસ્ત થશે એ પછીય બચવાનું
કયું એ તત્ત્વ હશે એ જ તો સમજવાનું
પડાવો એક બે એવાય સફરમાં આવે
ગમે કે ના ગમે બે-ચાર પળ અટકવાનું!
Maheshchandra Naik said,
February 20, 2013 @ 4:52 PM
બધા જ શેર લાજવાબ છે, પંરતુ., આ બે શેર વિશેશ ધ્યાન ખેચી જાય છે, શ્રી ઉર્વિશ્ભાઈને અભિનદન, આપનો આભાર………………
ઘટિકાયંત્રની રેતી સમી જીવનગાથા
સમયના છિદ્રમાં અટકી પછી સરકવાનુ
બધાના ભાગ્યમાં છે આગીયાપણુ કેવળ
ન કૈ પ્રકાશ મળે એ રીતે ચળકવાનુ