તારી દૂરતા – મુકુલ ચોકસી
ને તારી દૂરતા ફરતે પછી જો દેરી બને,
તો એ મિલનથી હજારો ગણી રૂપેરી બને;
વેરાન ચર્ચોમાં જે રીતે પાદરીઓ વગર
ઈસુની હાજરી જ્યાદા પ્રબળ ને ઘેરી બને.
– મુકુલ ચોકસી
સખી, આંખોનું આયખું તો કેટલું ?
મારા વ્હાલમને જોઈ રહું, એટલું
મારા વ્હાલમને જોઈ રહું, એટલું
12 Comments »
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
munira said,
March 21, 2012 @ 12:36 AM
very nice!
Rina said,
March 21, 2012 @ 12:58 AM
વાહ…..
vineshchandra chhotai said,
March 21, 2012 @ 3:06 AM
બહુત અચા લગા……..મુક્લુભૈ ……….આબ્બ્ભાર ……….ધન્ય્વદ ……..અભ્નદનદન
રાકેશ ઠક્કર, વાપી said,
March 21, 2012 @ 5:51 AM
સુંદર રચના !
sweety said,
March 21, 2012 @ 6:45 AM
સુપબ,વાહ
વિવેક said,
March 21, 2012 @ 7:49 AM
સુંદર મુક્તક…
pragnaju said,
March 21, 2012 @ 12:52 PM
સ રસ મુક્તક
Darshana Bhatt said,
March 21, 2012 @ 1:17 PM
Intresting…
Pravin Shah said,
March 22, 2012 @ 4:23 AM
સુંદર મુક્તક !
મદહોશ said,
March 22, 2012 @ 10:50 AM
સુઁદર રચના. ‘પાદરેી વગર’ – ઘણુઁ ચોટદાર
aasifkhan said,
March 25, 2012 @ 11:22 AM
સુન્દર
hetal desai said,
March 31, 2012 @ 10:46 AM
Wah Mukulbhai…….