ઝૂમતો ફરું છું હું – શેખાદમ આબુવાલા
ભીન્ન ભીન્ન બાગોમાં ઘૂમતો ફરું છું હું
હોય એ કળી કે ગુલ – ચૂમતો ફરું છું હું
મૃત્યુ કેરી ખીંટી પર જિન્દગીને ટિંગાવી
કોઈ પ્યારી મસ્તીમાં ઝૂમતો ફરું છું હું
– શેખાદમ આબુવાલા
દુનિયાભરની અટકળ આવે,
જ્યારે કોરો કાગળ આવે.
ખેડો તદ્દન નવી સફર તો,
રસ્તો પાછળ પાછળ આવે.
જ્યારે કોરો કાગળ આવે.
ખેડો તદ્દન નવી સફર તો,
રસ્તો પાછળ પાછળ આવે.
6 Comments »
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
pragnaju said,
May 3, 2011 @ 9:39 AM
મઝાનું મુક્તક
DHRUTI MODI said,
May 3, 2011 @ 2:30 PM
બેફીકર મસ્તીભર્યુ મુક્તક.
kartika desai said,
May 3, 2011 @ 8:56 PM
ધવલ ભાઈ,
હિરન સુ કુદ્તુ
મન વન મા વસ્યુ!
હસિન ખ્વાબ સુ,
બગિયન મા મ્હેક્યુ!!
મુક્તક….ગમ્યુ.
Vishal Agrawal said,
May 8, 2011 @ 8:08 AM
ગજબ ની કરામત કરી છે શેખાદમ આબુવાલા એ આ મુક્તક માં..
ખજિત said,
May 12, 2011 @ 2:51 AM
મજાનું મુક્તક. . .
Kalpana said,
May 19, 2011 @ 1:04 AM
સરસ. જીન્દગીમા આ જ કરવા જેવુઁ છે. મોતને ખીઁટીએ ટીઁગાડો ગમે ત્યારે તમને ઉપાડી લેશે. ત્યાઁ સુધી તો આનન્દ કરો!!
આભાર ધવલભાઈ