સદીઓ બાદ મારા ખાલીપાનું પાત્ર ખખડ્યું છે,
આ ઘટના સત્ય છે કે ભ્રમ હતી, સમજાય તો સમજાય.
વિવેક મનહર ટેલર

ઝાડ – કિરીટ ગોસ્વામી

ઝાડ રહ્યું છે ઝૂકી –
ફળવાની આ ભવ્ય ક્ષણોમાં, માન બધુંયે મૂકી…

પંખી ડાળે બેસે ત્યાં તો નખશિખ રાજી-રાજી,
વ્હાલ લીલુંછમ કરવા આતુર કૂંપળ તાજી-તાજી,
એક ખૂણે ઊભી જગભરમાં પ્રાણ રહ્યું છે ફૂંકી…

કોઈ ઉછાળે પથ્થર, કોઈ પ્રેમે સીંચે પાણી…
ઝાડ વહાવે સૌ પર સરખી લીલપની સરવાણી…
અનુભવી-શું માણે કાળ-તણી સૌ લીલી-સૂકી…

– કિરીટ ગોસ્વામી

એક નાનું અમથું છમ્મલીલું ગીત… એમ જ માણીએ…

14 Comments »

  1. મીત said,

    August 7, 2009 @ 1:18 AM

    હા સાચી વાત કહી તમે..એમ જ માણીએ..

  2. kirankumar chauhan said,

    August 7, 2009 @ 1:43 AM

    બહુ જ સુંદર ગીત.

  3. Pinki said,

    August 7, 2009 @ 2:02 AM

    લીલપની સરવાણી ગમી … સરસ ગીત !!

  4. મીના છેડા said,

    August 7, 2009 @ 2:38 AM

    સરસ

  5. डॉ निशीथ ध्रुव said,

    August 7, 2009 @ 4:05 AM

    आ तो वृक्षमां वासुदेवनुं – स्थितप्रज्ञनुं – दर्शन छे, एने एना अर्थ जोडे मिलाप कर्या विना केम माणी शकाय? अतिशय सरळ शब्दोमां अतिशय कठिन साधना बतावी छे. धन्यवाद!

  6. P Shah said,

    August 7, 2009 @ 4:46 AM

    છોડમાં રણછોડના દર્શન કરાવતું સુંદર ગીત !

  7. શાહ પ્રવીણચંદ્ર કસ્તુરચંદ said,

    August 7, 2009 @ 4:57 AM

    આ ઝાડનું ગીત છેને?.એની ઊંચાઈ જેટલું તો ગીત હોવું જ જોઈએ.
    આમ ઝાડના ગીતને ટૂંપો દઈ મારી નખાય?આવું ન જ થવું જોઈએ.

  8. manharmody ('મન' પાલનપુરી) said,

    August 7, 2009 @ 5:20 AM

    સરસ અર્થપૂર્ણ ગીત. થોડા માં ઘણું.

  9. sudhir patel said,

    August 7, 2009 @ 6:38 AM

    બહુ સુંદર ગીત! ઘણાં સમય પહેલા ‘કવિતા’માં માણેલું. ફરી માણવાની ઓર મજા આવી.
    સુધીર પટેલ.

  10. preetam lakhlani said,

    August 7, 2009 @ 1:40 PM

    ભર પુર લય થી ખર ખર વ્હ્તુ લીંલુ ભીનુ ધીમુ ધીમુ ઢાળ પર મન મુકીને ડાળે ડાળે ગુંજતુ ગીત્………. મજા આવી ગીતમા…..

  11. mrunalini said,

    August 7, 2009 @ 10:26 PM

    સુંદર ગીત
    અનુભવી-શું માણે કાળ-તણી સૌ લીલી-સૂકી…
    વાહ્
    યાદ આવે

    કાળે સાચવેલા આ કેટલાક પગલાં

    સામે ધેર ટપાલી આવે, મારે ધેર ટપાલ નહીં !

    કોઈ કરતા કોઈને પણ મારા પર વ્હાલ નહીં ?

    તું કાયમી વિદાય લઈ જાય છે ? તો જા !

    રસ્તામાં વાગે ના તને સ્મરણોની કોઈ ઠેસ !

    ફાગણના ઢગલામાંથી મે મનની મૂઠી લઈ

    તારા પર છાંટી તો તું નખશિખ અપ્સરા થઈ !

  12. pragnaju said,

    August 7, 2009 @ 10:41 PM

    કોઈ ઉછાળે પથ્થર, કોઈ પ્રેમે સીંચે પાણી…
    ઝાડ વહાવે સૌ પર સરખી લીલપની સરવાણી…
    કેટલું સૂંદર દર્શન
    સ્થિતપ્રજ્ઞતાનું અંતિમ પરિણામ બ્રહ્મનિર્વાણ.
    બ્રહ્મનિર્વાણની સ્થિતિએ પહોંચ્યા પછી વાસ્તવિક
    કહેવાનું કંઈ જ બચતું નથી

  13. priyjan said,

    August 8, 2009 @ 12:13 AM

    ખરે જ સુંદર ગીત છે

    કેટલુ ભાવુક અને કેટલુ મિઠું

  14. Lata Hirani said,

    August 9, 2009 @ 12:24 PM

    મજાનું ગીત..

    વાત તો એ જ છે પણ એના લયનો રણકાર ગમ્યો.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment