ભૂલી જવી જે જોઈએ એ વાત યાદ છે,
બસ એટલે તો આપણી વચ્ચે વિવાદ છે.
– મેઘબિંદુ

વાસ ગુપતનો… – લલિત ત્રિવેદી

August 1, 2020 at 1:38 AM by વિવેક · Filed under ગઝલ, લલિત ત્રિવેદી

લલિત નામે વાવ એમાં વાસ ગુપતનો
તળ ઊતરે રે કોણ જાણતલ જીવ જગતનો !

તળિયામાં એક કમરો સજ્જડ કોઈ વખતનો
કેમે કળ ના ખૂલે એવી અજબ સિફતનો!

ના પ્હેરો ના સાત કમાડો કમાલ તરકીબ
હો જાણે ફરમાન કે ખૂલે વિના શરતનો!

કોણ કોઈ અસવાર ઉતરે જાત સટોસટ
કોણ જનમ જીતેલો શૂરો વિના મમતનો!

વહેણો વીત્યાં… નદીઓ પલટી.. બદલી સદીઓ…
તોય કોઈ ના અઠંગ ઉતર્યો માટી પતનો!

પાણી ખૂટ્યાં… માળા ઊડ્યા… ઝાળાં બાઝ્યાં…
ખાલીખબ્બ ઢંકાઈ ગયો રે ભેદી ગતનો !

– લલિત ત્રિવેદી

6 Comments »

  1. નેહા said,

    August 1, 2020 @ 5:05 AM

    કેવી સુંદર રચના !!!!

  2. Kajal kanjiya said,

    August 1, 2020 @ 6:12 AM

    👌👌👌👌

  3. હર્ષદ દવે said,

    August 1, 2020 @ 7:11 AM

    સરસ રચના

  4. pragnajuvyas said,

    August 1, 2020 @ 11:44 AM

    પાણી ખૂટ્યાં… માળા ઊડ્યા… ઝાળાં બાઝ્યાં…
    ખાલીખબ્બ ઢંકાઈ ગયો રે ભેદી ગતનો !
    વાહ
    કવિ શ્રીલલિત ત્રિવેદીની સ રસ રચના

  5. લલિત ત્રિવેદી said,

    August 1, 2020 @ 5:19 PM

    આભાર

  6. Varij Luhar said,

    August 4, 2020 @ 8:45 AM

    ખૂબ સરસ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment