બરકરાર છે – પૂર્વી અપૂર્વ બ્રહ્મભટ્ટ
જગમાં ચહલ પહલ બધીયે બરકરાર છે,
મારા મર્યા પછીની આ પહેલી સવાર છે.
શ્વાસોની આવ-જાવને જીવવું ગણે છે જે,
ઈલાજ એમનો કરો, નક્કી બિમાર છે.
કોઇના આંસુ અવગણું, મારાથી નહિ બને,
ભીતર છે કોઈ જે મને ઝંઝોડનાર છે.
મારી ટકોરા જઉં કશે, આદત નથી મને,
ખેંચાણ એમાં હોય છે, ખુલ્લાં જે દ્વાર છે.
આઝાદી છે તને ભલે બીજાને પ્રેમ કર,
મારાથી પણ વધુ જો કોઈ ચાહનાર છે !
આરોપ સૌ સ્વીકારી લીધા એ જ કારણે,
તરફેણમાં ક્યાં મારી કોઈ બોલનાર છે.
કયાં છે ખબર ફરીથી અહીં આવશું કે નહીં,
બસ, આપણી તો આ ધરા પર એક લટાર છે.
– પૂર્વી અપૂર્વ બ્રહ્મભટ્ટ
મજાની ગઝલ. દુનિયાની વરવી વાસ્તવિક્તાને એકદમ સહજતાથી સ્પર્શ કરી જતા મત્લાનું સૌંદર્ય તો અદભુત! ટકોરા અને આઝાદીવાળો ચોથો-પાંચમો શેર સામાન્ય છે અને ભાષામાં પ્રવાહિતા ક્યાંક-ક્યાંક ઓછી પડે છે એ બાદ કરીએ તો આસ્વાદ્ય ગઝલ.
Shabnam khoja said,
March 2, 2019 @ 1:38 AM
ખૂબ જ સરસ ગઝલ ..અભિનંદન
Pravin Shah said,
March 2, 2019 @ 5:38 AM
બહુ સરસ !
praheladbhai prajapati said,
March 2, 2019 @ 8:05 AM
સરસ્
ketan yajnik said,
March 2, 2019 @ 9:37 AM
મમળાવવાનું સુખ
ભારતી ગડા said,
March 2, 2019 @ 1:23 PM
વાહ વાહ સખી
આખી ગઝલ સરસ
HIREN DOBARIYA said,
May 27, 2019 @ 12:14 PM
ખૂબ સરસ