શબ્દની ધજા – મીનાક્ષી ચંદારાણા
છલકતાં ફરે ચોક, છત ને છજાં,
ગઝલમાં પલળવાની કેવી મજા !
ચુનર આંહી કોરી તો કોની રહે ?
ઝરે રંગ છંદો, ન પુછે રજા !
નગર બ્હાર જાતાં જડ્યાં જંગલો,
છું હદપાર, કેવી મજાની સજા !
ઊડ્યાં મનભરી અંતહીન આ નભે,
અમે છોડી સરહદ, વળોટ્યાં ગજા !
અદબભેર મસ્તક નમાવો, સુજન !
અહીં શબ્દની ફરફરે છે ધજા.
– મીનાક્ષી ચંદારાણા
વડોદરાના કવિ-દંપતિ શ્રી અશ્વિન અને મીનાક્ષી ચંદારાણા એકીસાથે પોતપોતાના પ્રથમ ગઝલસંગ્રહ લઈને આવ્યાં છે. ગઈકાલે આપણે અશ્વિન ચંદારાણાની કૃતિ માણી, આજે એમના અર્ધાંગિની મીનાક્ષીબેનના “સાંજને સૂને ખીણે”માંથી એક કૃતિ માણીએ…
આખી ગઝલ મજાની પણ ગઝલનો આખરી શેર કદાચ માત્ર હાંસિલે-ગઝલ જ નહીં, હાંસિલે-જીવન સમો !
binitapurohit said,
September 2, 2016 @ 3:43 AM
કાબિલ-એ-દાદ ગઝલ
Ketan Yajnik said,
September 2, 2016 @ 5:58 AM
right
Rakesh Thakkar, Vapi said,
September 2, 2016 @ 6:40 AM
nice gazal
અદબભેર મસ્તક નમાવો, સુજન !
અહીં શબ્દની ફરફરે છે ધજા.
Saryu Parikh said,
September 2, 2016 @ 2:05 PM
સરસ મનભર રચનાં. સંગ્રહ પ્રકાશન માટે અભિનંદન.
સરયૂ પરીખ
Girish Parikh said,
September 2, 2016 @ 9:44 PM
Respectfully bow your head, dear friend!
Here flies the flag inscribed with a word.