વેશપલટો – ગૌરાંગ ઠાકર
મેં તમને જ ઓઢી કર્યો વેશપલટો,
તો ભીતરમાં પણ થઈ ગયો વેશપલટો.
સમયસર ફગાવે શક્યો ના હું તેથી,
ત્વચા સાથે કેવો મળ્યો વેશપલટો ?
મને ઊંઘતો જોઈ રાજી રહે છે,
હું જાગ્યો છું ત્યારે ડર્યો વેશપલટો.
જવલ્લે જ જોવા મળે પારદર્શક,
બરફરૂપે જળને જડ્યો વેશપલટો.
અસલ તો ઊડ્યું… આખરી શ્વાસ સાથે,
પછી શેષમાં બસ રહ્યો વેશપલટો.
– ગૌરાંગ ઠાકર
જાગવાનો સંદર્ભ વેશપલટાના પરિપ્રેક્ષ્યમાં કેવો અદભુત રીતે ખોલી આપે છે !
Makarand Musale said,
November 14, 2014 @ 2:54 AM
ગૌરાંગ નામના માણસનું કૈંક કરવું પડશે… વેશપલટો કરીને
narendrasinh said,
November 14, 2014 @ 3:13 AM
ખુબ સુન્દર ગઝલ
nehal said,
November 14, 2014 @ 4:18 AM
વાહ ખૂબ સુંદર
munira ami said,
November 14, 2014 @ 6:32 AM
સુન્દર ગઝલ્!!
RASIKBHAI said,
November 14, 2014 @ 10:50 AM
બરફ રુપે જલ ને મલ્યો વેશ પલતો. વાહ ખુબ ગૌરન્ગ્ભૈ.
yogesh shukla said,
November 14, 2014 @ 10:52 AM
ખરેખર સુંદર રચના , દિલ ખુશ ,
ગૌરાંગ ભાઈ અમો તમને શોધ્યે કવિઓમાં
અને ફરો તમે વેશપલટો કરી બગીઓમાં ,
સુનીલ શાહ said,
November 15, 2014 @ 2:24 AM
‘‘વેશપલટો’’ જેવા અઘરા રદીફને ન્યાય આપતી સુંદર ગઝલ.
Chandrakant Gadhvi said,
October 9, 2017 @ 5:24 PM
અસલ વાત અન્ત બહુજ સરસ ગૌરાગજેી