ગઝલ – વંચિત કુકમાવાલા
ગમે ત્યારે મને તું ઝણઝણાવે પાસમાં આવી
નવું અચરજ ભરે છે ચેતનાનું શ્વાસમાં આવી
અમે શીખી ગયા પાંખો વગર પરવાઝ ભરવાનું
ઊભા જ્યાં છેક ભીતર ખુલતા આકાસમાં આવી
મજા જેવું કશું તો છે ભલે ને ભાન ખોવાતું
તમારા એ નયનના રોજ બાહુપાસમાં આવી
હજી પણ થાય છે બાળક સમું આળોટવાનું મન
કદી વરસાદમાં ઊગી ગયેલા ઘાસમાં આવી
સમયનું ફૂટવું, વ્યાપક બની વિખરાઈ જાવું એ
સતત જોયા કરું છું હું ક્ષણોના ચાસમાં આવી
અહીંથી એ તરફનો માર્ગ ‘વંચિત’ આ રહ્યો અહિંયા
ઊભો છું હું તમસના અનહદી અજવાસમાં આવી
– વંચિત કુકમાવાલા
મજાની ગઝલ. હવાની એક તાજી લહેરખીની જેમ ગમે ત્યારે પાસમાં કે શ્વાસમાં આવી ચડતી પ્રિયતમા જે ચેતન અંગાંગમાં ભરી દે છે એ પ્રિયતમાનું જાદુ વધુ છે કે પ્રેમની તાકાત એ કળવું મુશ્કેલ છે પણ ગઝલનો આ ઉઘાડ આપણને રણઝણાવી દે છે ખરો. અને મક્તાના શેરમાં વંચિતનો પ્રયોગ પણ કેવો અર્થસભર !
હા, જો કે કાફિયાદોષ નજરે ન ચડે એવી તરકીબ ખાતર આકાશનું આકાસ અને બાહુપાશનું બાહુપાસ કવિએ કર્યું છે એ ખટકે છે.
narendrasinh said,
January 2, 2014 @ 3:10 AM
અત્યન્ત સુન્દર રચના
perpoto said,
January 2, 2014 @ 11:11 AM
સમયનું ફૂટવું,વ્યાપક બની વિખરાય જાવું એ
સતત જોયાં કરું છું હું ક્ષણોના ચાસમા આવી ….
વાહ -ગઝલ અને ઉમદા દર્શન
Harshad said,
January 3, 2014 @ 7:02 PM
સાચેજ ખુબ સુન્દર રચના.
ધવલ said,
January 3, 2014 @ 11:10 PM
સમયનું ફૂટવું, વ્યાપક બની વિખરાઈ જાવું એ
સતત જોયા કરું છું હું ક્ષણોના ચાસમાં આવી
– સરસ !
vineshchandra chhotai said,
January 5, 2014 @ 12:49 AM
VERY GOOD, WORDS NICELY DESCRIBED , LIKED IT TOO MUCH , CONRATES TO POET ,