બે- પળની વચ્ચે… – દિવ્યા મોદી
વમળ તો રહે છે સદા જળની વચ્ચે,
મળી જાય દુનિયા અહી છળની વચ્ચે.
હતું આંખમાં કૈંક કાજળની વચ્ચે,
સમાયું છે જળ જેમ વાદળની વચ્ચે.
હવે તો ગઝલને હું જીવી રહી છું,
કશું શોધ ના આમ કાગળની વચ્ચે.
પડી જાય સોપો પછી આમ્રકુંજે,
નભી જાય ટહુકા જો બાવળની વચ્ચે.
કશું એ અટક્યું નથી તે છતાંયે,
નજર એક અટકી છે સાંકળની વચ્ચે.
વિચારો તો, સઘળું હતું એનું એ પણ;
હતી જિંદગી માત્ર બે-પળની વચ્ચે.
-દિવ્યા મોદી
આશાવાદી અભિગમ ઝલકાવતી ગઝલ. અને ખરે જ, સાચી જિંદગી તો બે-પળની વચ્ચે જ જીવાતી હોય છે ને…
DISHA GHONIYA said,
February 9, 2012 @ 11:19 PM
મસ્ત ગઝલ.
Rina said,
February 10, 2012 @ 1:09 AM
વાહ…..
Lata Hirani said,
February 10, 2012 @ 2:22 AM
વિચારો તો, સઘળું હતું એનું એ પણ;
હતી જિંદગી માત્ર બે-પળની વચ્ચે.
બહોત ખૂબ….
manilal.maroo said,
February 10, 2012 @ 5:56 AM
ક્યા બાત ઐ બહોત ખુબ.
વિવેક said,
February 10, 2012 @ 7:47 AM
સુંદર રચના…
Sandhya Bhatt said,
February 10, 2012 @ 9:33 AM
સરસ રચના…’વચ્ચે’ રદીફને ખૂબ સરસ રીતે અંત સુધી નિભાવ્યો છે.
pragnaju said,
February 14, 2012 @ 12:45 AM
વમળ તો રહે છે સદા જળની વચ્ચે,
મળી જાય દુનિયા અહી છળની વચ્ચે.
મઝાના મત્લા
સ રસ ગઝલ
Jayesh Surti said,
February 14, 2012 @ 12:52 PM
વિચારો તો, સઘળું હતું એનું એ પણ;
હતી જિંદગી માત્ર બે-પળની વચ્ચે
સરસ ગઝલ
jigar joshi 'prem said,
February 15, 2012 @ 9:07 PM
ક્યા બાત