દીવાલ – હસમુખ પાઠક
તું-હું વચ્ચે
વિરહ દીવાલ.
રોજ શબ્દ-ટકોરા પાડું
તું સાંભળ.
રોજ કાન માંડું,
તને સાંભળવા.
મારા શબ્દ સામે
તારા બોલ મૌનના.
ન તૂટે વિરહ
ન ખૂટે વહાલ.
– હસમુખ પાઠક
વિરહની વ્યથાની અહીં વાત નથી, માત્ર વિરહની હકીકતની વાત છે. વિરહની સામે એક જ સત્યાગ્રહ ચાલી શકે અને એ છે વહાલનો સત્યાગ્રહ. આ વાત અહીં બહુ સરસ રીતે કરી છે.
જયશ્રી said,
October 3, 2006 @ 2:51 AM
વાહ ધવલભાઇ….
2-3 શબ્દોમાં તો જાણે કેટલી બધી વાત કહી દીધી…
ન તૂટે વિરહ
ન ખૂટે વહાલ.
ખરેખર મઝા આવી ગઇ… વિરહની વ્યથાની નહીં, પરંતુ વિરહની હકીકતની વાત… પણ કેવી સરસ..!!
વિવેક said,
October 4, 2006 @ 2:22 AM
નાની પણ તરત જ વ્હાલી બની જાય એવી કવિતા… આપણી અંદરની વાતને જાણે કોઈ વાચા આપી ગયું…
nilamdoshi said,
October 5, 2006 @ 11:09 AM
હસમુખ પાઠક થોડામાં ઘણુ કહી જાય છે હમેશા.