આવો ! – મકરંદ દવે
અમે રે સૂકું રૂનું પૂમડું,
તમે અત્તર રંગીલા રસદાર;
તરબોળી દ્યો ને તારેતારને,
વીંધો અમને વ્હાલા, આરંપાર:
આવો, રે આવો હો જીવણ, આમના.
અમે રે, સૂના ઘરનું જાળિયું,
તમે તાતા તેજના અવતાર;
ભેદીને ભીડેલા ભોગળ-આગળા,
ભરો લખ લખ અદીઠા અંબાર:
આવો, રે આવો હો જીવણ, આમના.
અમે રે ઊધઈખાધું ઈધણું,
તમે ધગધગ ધૂણીના અંગાર;
પડેપડ પ્રજાળો વ્હાલા, વેગથી,
આપો અમને અગનના શણગાર:
આવો, રે આવો હો જીવણ, આમના.
– મકરંદ દવે
આ ભક્તિગીતમાં ઈશ્વર માટે કવિ જીવણ શબ્દ વાપરે છે. કવિએ અહીં અદભૂત રૂપકોની રેલમછેલ કરી દીધી છે. આપણા શ્રેષ્ઠ સર્જકોમાંથી એક એવા મકરંદ દવેના અવસાનને આ મહીનાના અંતે એક વર્ષ પૂરું થશે.
પ્રત્યાયન said,
January 24, 2006 @ 11:42 AM
Excellent bhakti-geet….Alas!
વિવેક said,
January 25, 2006 @ 2:01 AM
સાવ નિર્માલ્ય કહી શકાય એવા ત્રણ મામૂલી પ્રતિકોને અક્ષરદેહ આપીને ઈશ્વરમાં કણ-કણ સુધી ઓતપ્રોત થવાની અદમ્ય તાલાવેલીનું આનાથી વધુ વેધક ઉદાહરણ કદાચ જડવું દુર્લભ છે.
Siddharth said,
January 25, 2006 @ 5:55 AM
ધવલભાઈ,
ખૂબ જ સરસ રચના છે. તમે અને વિવેકભાઈએ રંગ જમાવી દીધો છે.
સિદ્ધાર્થ શાહ
અમે રે સૂકું રૂનું પૂમડું- મકરન્દ દવે « અંતરની વાણી said,
December 8, 2006 @ 11:06 AM
[…] અમે રે સૂકું રૂનું પૂમડું, તમે અત્તર રંગીલા રસદાર; તરબોળી દ્યો ને તારેતારને, વીંધો અમને વ્હાલા, આરંપાર: આવો, રે આવો હો જીવણ, આમના. […]