સૂર્ય ઊગે ને આંખ ખોલે છે
એક ટોળું હરેક જણમાંથી.
નયન દેસાઈ

હું તો લજામણીની ડાળી – તુષાર શુક્લ

ઓ મારા મન ઉપવનના માળી હું તો લજામણીની ડાળી.

મહિયરમાં મસ્તીમાં ઝૂમી મનગમતું મરજીથી ઘૂમી;
વગર ઓઢણે શેરી પાદર પવન પજવતો ચૂમી ચૂમી;
આજ હવે અણજાણ્યે આંગણ પ્રીત બની ગઈ પાળી.

મહિયરની માટીમાં મ્હોરી, શ્રાવણ ભીંજીમ, ફાગણ ફોરી;
કૈંક ટહુકતાં સ્મરણો ભીતર, ચૂનરી છોને કોરી કોરી;
સપનાં જેવી જિંદગી જાતે ગાળી અને ઓગાળી.

એક ક્યારેથી બીજે ક્યારે રોપાવું ને ઊગવું મારે;
મહિયરની માટી સંગાથે આવી છું હું આંગણ તારે;
સ્નેહથી લે સંભાળી સાજન વ્હાલથી લે જે વાળી.

– તુષાર શુક્લ

 

પરંપરાગત ગીત છે પણ માવજત અફલાતૂન છે……

2 Comments »

  1. SARYU PARIKH said,

    June 27, 2018 @ 12:36 PM

    સરસ રચના.
    સરયૂ પરીખ્

  2. MAHESHCHANDRA NAIK said,

    June 27, 2018 @ 11:37 PM

    સરસ,સરસ,સરસ……

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment