ઈર્શાદગઢ : ૦૪ : ગીત: જેલ – ચિનુ મોદી
જન્મ્યા પહેલાં શું હતું
. મરણ પછીથી શું?
બે અંધારા ખંડમાં
. જીવન વિતાવે તું-
. મેલ માયા મેલ;
. કાયા ક્ષણ ક્ષણ વધતી જેલ.
આંસુના વરસાદથી
. કાદવ કીચડ બઉ;
બે પગ ઊંચા રાખીને
. ક્યાં લગ ઊભીશ તું?
. મેલ માયા મેલ;
. કાયા ક્ષણ ક્ષણ વધતી જેલ.
શ્વાસોના ચગડોળમાં
. બહુ બહુ ઘૂમ્યો તું,
અટક્યું પૈડું ક્યારનું
. હવે ઉતર ને તું;
. મેલ માયા મેલ;
. કાયા ક્ષણ ક્ષણ વધતી જેલ.
આટાપાટા બહુ રમ્યા
. બહુ બહુ ખેલ્યા દા’
તનમનની માયા મૂકી
. નિજની પાસે જા;
. મેલ માયા મેલ;
. કાયા ક્ષણ ક્ષણ વધતી જેલ.
– ચિનુ મોદી
ચિનુ મોદી જેટલા ઉત્તમ ગઝલકાર હતા એટલા જ ઉત્તમ ગીતકાર પણ હતા. જન્મ અને મૃત્યુ -બંનેમાંથી દરેક માણસ અનિવાર્યપણે પસાર થતો હોવા છતાં મનુષ્યજાતિ બંને વિશે હજીયે અણજાણ જ છે, જાણે કે બે અંધારા ઓરડા. અને આ બે અંધારા ઓરડામાં આપણે જીવન વિતાવીએ છીએ. ક્ષણે ક્ષણે કાયાની જેલ વધુને વધુ પ્રબળ બનતી જાય છે. જીવનમાં દુઃખથી ક્યાં સુધી બચી શકાય? આંસુમાં ન ભીંજાવું કદી શક્ય બને? બહુ દાવ રમી લીધા, હવે તો આ ક્ષણભંગુર કાયાની માયા પડતી મૂકીને પોતાની પાસે જવું ન જોઈએ? તમે ચાલ્યા ગયા એમ, ચિનુભાઈ?
ketan yajnik said,
March 23, 2017 @ 9:42 AM
સલામ્
Jigar said,
March 23, 2017 @ 11:04 AM
superb song
Rakesh Thakkar, Vapi said,
March 23, 2017 @ 11:15 PM
સરસ ગીત. સરસ વાત કરી છે.
કાયા ક્ષણ ક્ષણ વધતી જેલ.