ગઝલ – ચિનુ મોદી
છે ધધખતું પણ ઉપરથી શાંત, હોં,
વૃદ્ધ બનતાં પ્રાપ્ત આ એકાંત, હોં.
કંઈક એ જોઈ ગયો છે ત્યારથી,
ચિત્ત-ચક્ષુ બેય સરખાં શાંત, હોં.
જેમ જળમાં અન્નનો દાણો ફૂલે,
વૃત્તિનું આવું હતું વૃત્તાંત, હોં.
માપસરની વેદના ખપતી નથી,
એ વધે અનહદ તો છે વેદાંત, હોં.
કેટલાં કીધાં જતન ‘ઈર્શાદ’ તેં ?
છેક છેલ્લે તોય છે, દેહાંત, હોં.
– ચિનુ મોદી
અદભુત ગઝલ… કોઈ એક શેર પર આંગળી મૂકવાની આવે તો તકલીફમાં પડી જવાય…
Girish Parikh said,
September 6, 2016 @ 10:47 AM
Draft:
How much did you pamper, O ‘Irshad’
Still the ultimate end is the death !
Jigar said,
September 6, 2016 @ 2:55 PM
અદ્ભુત … class creation
binitapurohit said,
September 7, 2016 @ 1:56 AM
અદ્ભુત અદ્ભુત ….
CHENAM SHUKLA said,
September 7, 2016 @ 5:45 AM
વાહ…………વાહ…..