માથે સંકટ હતું, શબ્દ શંકર બન્યા
ઓગળ્યો વખ સરીખો વખત શબ્દમાં

આમ લખવું કરાવે અલખની સફર
શબ્દનો બંદો ફરતો પરત શબ્દમાં
રઈશ મનીઆર

રહેજો મારી સાથે – મુકેશ જોશી

રહેજો મારી સાથે સાજન, રહેજો મારી સાથે
હોવ તમે તો સૂરજ સાથે, ઊગું હુંય પ્રભાતે.

કૉલ દીધા જીવનના સજની,
મેઘધનુષના ઘરમાં પેસી જોશું મીઠા સપનાં.
રહેજો મારી સાથે સાજન….

સાજન મારી આભ તમારી આંખોથી છલકાતું,
એક જ મીઠી નજરે મારું જોબનીયું મલકાતું.
ખુશ્બુ ખુશ્બુ થઇ જાતું આ જીવન વાતે વાતે.
રહેજો મારી સાથે સાજન….

ભૂલ ન નાનું ગામ ને મારા ગામની છે તું રાણી,
વ્હાલ ભરેલો દરિયો એનું માપું હું કેમે પાણી.
જળમાં રમતી માછલીઓ શી આંખની તારી રટના.
રહેજો મારી સાથે સાજન….

પ્રીતની મોસમ તમે કહ્યું તો હૈયે આવી બેઠી,
મારે માટે તડકાની તે આવન-જાવન વેઠી.
આપણી હોડી પાર થવાની, હરીનો હાથ છે માથે.
રહેજો મારી સાથે સાજન….

– મુકેશ જોશી

મધમીઠું ગીત…….

4 Comments »

  1. CHENAM SHUKLA said,

    October 13, 2015 @ 7:46 AM

    મુકેશ જોશીના ગીતો વાંચવાની મઝા આવે …

  2. KETAN YAJNIK said,

    October 14, 2015 @ 4:19 AM

    रातभर दीदाए नामनाकमे लहराते रहे
    सांस की तरह आप आते रहे जाते रहे

  3. Nilesh Rana said,

    October 14, 2015 @ 7:59 PM

    સુન્દર મનભાવન ગીત ુ

  4. Harshad said,

    October 18, 2015 @ 8:05 PM

    સુન્દર કૃતિ.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment