સમુદ્ર – સિતાંશુ યશશ્ચંદ્ર
દેવો અને દાનવોએ સરળ કરી નાખ્યો,
તે પહેલાંનો સમુદ્ર મેં જોયો છે.
મેં વડવાનળના પ્રકાશમાં પાણી જોયાં છે.
આગ અને ભીનાશ છૂટાં પાડી ન શકાય.
ભીંજાવું અને દાઝવું એ એક જ છે.
સાગરને તળિયેથી જયારે હું બહાર આવું,
ત્યારે મારા હાથમાં મોતીના મૂઠા ન હોય.
હું મરજીવો નથી.
હું કવિ છું.
જે છે તે છે કેવળ મારી આંખોમાં.
-સિતાંશુ યશશ્ચંદ્ર
સમુદ્રમંથનના રૂપકથી વાત કહી છે કવિએ….. મુખ્ય પંક્તિઓ પાંચમી અને છઠ્ઠી છે – ‘ આગ અને ભીનાશ…’. અદ્વૈતધ્વનિ….
આ દુર્બોધ કવિની કોઇપણ રચના લાગે તેટલી સરળ ન જ હોય !! આ કાવ્યમાં પણ બે-ત્રણ ગર્ભિત અર્થો છુપાયેલા છે….. દેવ-દાનવે સરળ કર્યો-અર્થાત હળાહળ વિષ જેના ગર્ભમાં હતું તેના જ ગર્ભમાં અમૃત હતું….આગ અને ભીનાશ….ભીંજાવું અને દાઝવું… જે એક લેવા જાય તેને આપોઆપ બીજું મળે જ મળે…..
Suresh Shah said,
December 29, 2014 @ 2:11 AM
હું મરજીવો નથી.
હું કવિ છું.
જે છે તે છે કેવળ મારી આંખોમાં.
આ દુર્બોધ કવિની કોઇપણ રચના લાગે તેટલી સરળ ન જ હોય.
સાવ સાચી વાત કહી. કવિના શબ્દો કાંઈ કેટલુય કહી જાય છે – સાંભળો, સમજો તો ઘણુ છે.
ભીંજાવું અને દાઝવું એ એક જ છે – કેવી વેદના ભરી હશે આ કવિના હ્રદયમાં!
ખરેખર ભીંજવ્યા અને દઝાડ્યા. આભાર
સુરેશ શાહ, સિંગાપોર
Dhaval Shah said,
December 29, 2014 @ 8:50 AM
કવિકર્મ વિષે ગુજરાતીમાં લખાયેલી શ્રેષ્ટ કવિતા !
ketan yajnik said,
December 29, 2014 @ 11:12 PM
વિરહમાં મિલનની શોધ
ટોળામાં એકલતા અને એકલતામાં। ….