પગ પર ઊભાં રહીને જુએ છે બધાં મને
જાણે કે પગ મને જ ફક્ત ચાલવા મળ્યા
ભરત વિંઝુડા

નયણાં -વેણીભાઇ પુરોહિત

ઊનાં રે પાણીનાં અદભુત માછલાં –
એમાં આસમાની ભેજ,
એમાં આતમાનાં તેજ :
સાચાં તોયે કાચાં જાણે કાચનાં બે કાચલાં :
ઊનાં રે પાણીનાં અદભુત માછલાં.

સાતે રે સમદર એના પેટમાં,
છાની વડવાનલની આગ,
અને પોતે છીછરાં અતાગ :
સપનાં આળોટે એમાં છોરું થઈને ચાગલાં :
ઊનાં રે પાણીનાં અદભુત માછલાં.

જલના દીવા ને જલમાં ઝળહળે,
કોઈ દિન રંગ ને વિલાસ,
કોઈ દિન પ્રભુ ! તારી પ્યાસ,
ઝેર ને અમરત એમાં આગલાં ને પાછલાં :
ઊનાં રે પાણીનાં અદભુત માછલાં.

-વેણીભાઇ પુરોહિત

3 Comments »

  1. narmad said,

    September 9, 2005 @ 7:08 PM

    ચાગલાં = લાડલા, વહાલા

  2. Karan Bhatt said,

    April 26, 2007 @ 5:31 AM

    ઝેર ને અમરત એમાં આગલાં ને પાછલાં :
    ઊનાં રે પાણીનાં અદભુત માછલાં.
    Ankh mate lakhayeli sarwashreshth Kavita etale Nayana. Wahh ! Kavivar ketali sundar rite ankh ne varnave chhe. Ankh ni nagna vastavikta jane aa kavita ma pran redi ne lakhayeli chhe. Aa kavita kavi e nathi lakhi pan kavi ni ankhoe lakhi chhe. Salam salam salam.

  3. deepak vadgama said,

    March 25, 2012 @ 6:34 AM

    અદભુત, અદભુત, અદભુત

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment