સર્વસ્વ કૈં ગુમાવ્યાની લાગણી છે, મિત્રો !
પંક્તિ સરસ મળેલી પાછી ભુલાઈ ગઈ છે
નયન દેસાઈ

ગઝલ – ડૉ. મનોજ લલિતચંદ્ર જોશી

બસ એટલુંક આજે વરસાય તો ઘણું છે,
ઝરમર જરા તરા તું ભીંજાય તો ઘણું છે.

આપી શકાય ઉત્તર; એ વાત તો પછીની
પહેલાં સવાલ એનો, સમજાય તો ઘણું છે.

કોલાહલોની વચ્ચે, આ કાનનું ગજું શું ?
ને ચીસ સાવ મૂંગી ! દેખાય તો ઘણું છે.

બેફામ હાસ્ય બાહર, સન્નાટા સાવ અંદર !
આવી સ્થિતિ તમારી, ના થાય તો ઘણું છે.

ઊડી રહ્યા છે ચોગમ, પંખી બનીને શબ્દો
થોડા ઘણાં ગઝલમાં, ડોકાય તો ઘણું છે !

– ડૉ. મનોજ લલિતચંદ્ર જોશી

જામનગરના તબીબ મનોજ જોશીની મનભર ગઝલ ઘણું છે કહીને ખરેખર ઘણું કહી જાય છે. પ્રેમમાં કેવો સંતોષ હોય છે ! પ્રિયજન ભીંજાય બસ, એટલુંય જો વરસી જવાય તો એ પ્રણયનું સાફલ્યટાણું છે. तुम इतना जो मुस्कुरा रहे हो, क्या गम है, जिस को छुपा रहे हो ? જેવો અર્થભાર ધરાવતો શેર પણ સાની મિસરાના કારણે ચોટુકડો થયો છે. ભીતરના ઘેરા અંધકાર અને ખાલીપાને છુપાવવા માટે બહાર ખોખલું હાસ્ય વેરતા રહેવું પડે એ લાચારી તો અનુભવી હોય તોજ સમજાય પણ કવિતા ત્યારે બને છે જ્યારે કવિ આવી સ્થિતિ પ્રિયપાત્રની ન થાય એની કામના કરે છે…

25 Comments »

  1. RJ MEET said,

    March 20, 2009 @ 12:52 AM

    પણ આવી કામના કરનારા કેટ્લા? અને જેની પાસે આવી અપેક્ષા રાખીએ એવુ સમજનારા કેટ્લા?
    બધા કહે છે પ્રેમમા અપેક્ષા જેવુ ના હોય..હુ કહુ છુ અપેક્ષા પ્રેમમા જ હોય..તમે સ્વજન પાસેથી જ કોઇ અપેક્ષા રાકી શકો છો…

  2. RJ MEET said,

    March 20, 2009 @ 12:52 AM

    પણ આવી કામના કરનારા કેટ્લા? અને જેની પાસે આવી અપેક્ષા રાખીએ એવુ સમજનારા કેટ્લા?
    બધા કહે છે પ્રેમમા અપેક્ષા જેવુ ના હોય..હુ કહુ છુ અપેક્ષા પ્રેમમા જ હોય..તમે સ્વજન પાસેથી જ કોઇ અપેક્ષા રાખી શકો છો…

  3. Dr. Jagdip Nanavati said,

    March 20, 2009 @ 4:02 AM

    ડો.મનોજભઈ…
    સુંદર ગઝલ…..
    આજ મુડની મારી લખેલી એક જુની રચના તમને સાદર , સપ્રેમ…

    ડો. નાણાવટી
    આંખમાં ડોકાય સપનુ તોય બસ
    હોય કે ના હોય ખપનું તોય બસ

    પથ્થરો લૈલાની ચારે કોર છે
    જો મળે એકાદ મજનુ તોય બસ

    જામને પહેલા કરો પુરો , પછી
    નામ દઇ દો આચમનનું તોય બસ

    રાહમાં વર્ષો વિતે , પરવા નથી
    દ્વાર હો એ આગમનનું તોય બસ

    ખત ભલે કોરો હો , સરનામું ઉપર
    હોય જો મારાજ ઘરનું તોય બસ

    હું ચરણ રજ પામવા ગોપી તણી
    આંગણું થઇ જાઉં વ્રજ નું તોય બસ

    હોલિકા સળગે , જરૂરી એ નથી
    પારખું થઇ જાય સતનું , તોય બસ

    તાજ મહેલો કે મકબરા ના ચહું
    સ્થાન દો તલભાર હકનું તોય બસ

  4. અનામી said,

    March 20, 2009 @ 5:56 AM

    વાહ…..આવી સુંદર એકાદ ગઝલ વંચાય તોય ધણું છે.

  5. સુનિલ શાહ said,

    March 20, 2009 @ 8:23 AM

    કોલાહલોની વચ્ચે, આ કાનનું ગજું શું ?
    ને ચીસ સાવ મૂંગી ! દેખાય તો ઘણું છે.

    સુંદર…….

  6. pragnaju said,

    March 20, 2009 @ 8:46 AM

    સુંદર ગઝલનું અમારી અનુભવેલી લાગણીનું મધુરુ રસદર્શન
    કોલાહલોની વચ્ચે, આ કાનનું ગજું શું ?
    ને ચીસ સાવ મૂંગી ! દેખાય તો ઘણું છે.

    બેફામ હાસ્ય બાહર, સન્નાટા સાવ અંદર !
    આવી સ્થિતિ તમારી, ના થાય તો ઘણું છે
    અંતરની દાદ માંગતી પંક્તીઓ

  7. pradip sheth said,

    March 20, 2009 @ 11:22 AM

    બન્ને ડોક્ટરોની સરસ રચનાઓ વાંચવા મળી..પંક્તિઓ ટાંકીને પુનરુક્તિ નથીકરવી..
    ખૂબજ સુન્દર રચનાઓ…..

  8. sudhir patel said,

    March 20, 2009 @ 1:02 PM

    ખૂબ જ લાગણીસભર ગઝલ.
    સુધીર પટેલ.

  9. ડો.મહેશ રાવલ said,

    March 20, 2009 @ 1:04 PM

    વાહ મનોજભાઈ!
    સુંદર ગઝલ બદલ અભિનંદન.

  10. ઊર્મિ said,

    March 20, 2009 @ 7:39 PM

    બેફામ હાસ્ય બાહર, સન્નાટા સાવ અંદર !
    આવી સ્થિતિ તમારી, ના થાય તો ઘણું છે.

    વાહ… આના પરથી મારી પ્રિય હિન્દી ગઝલ પણ મજાની યાદ કરાવી દીધી.

    આખી ગઝલ જ સુંદર થઈ છે… બધા જ શે’ર ગમી જાય એવા સ-રસ થયા છે.

    મનોજભાઈને અભિનંદન!

  11. ધવલ said,

    March 20, 2009 @ 9:18 PM

    ઊડી રહ્યા છે ચોગમ, પંખી બનીને શબ્દો
    થોડા ઘણાં ગઝલમાં, ડોકાય તો ઘણું છે !

    – સરસ !

  12. RJ MEET said,

    March 21, 2009 @ 12:57 AM

    આપી શકાય ઉત્તર; એ વાત તો પછીની
    પહેલાં સવાલ એનો, સમજાય તો ઘણું છે.

    ઘણીવાર આવી મુંઝવણો વચ્ચે જ માણસ અટવાતો રહે છે…

  13. neha said,

    March 21, 2009 @ 1:15 AM

    બેફામ હાસ્ય બાહર સન્નાટા સાવ અંદર…..ખોખલી પારદર્શિતાને ઉજાગર કરતી પંક્તિ….
    બન્ને રચના વાંચવાની મજા આવી…..

  14. Dr. Satish said,

    March 21, 2009 @ 2:36 AM

    વાહ મનોજભાઈ!
    ખૂબ જ લાગણીસભર, સુંદર, અંતરની દાદ માંગતી રચના.
    મજા આવી…..

  15. KIRANKUMAR CHAUHAN said,

    March 21, 2009 @ 8:18 AM

    વાહ! ગમી જાય એવી ગઝલ.

  16. NEHA said,

    March 22, 2009 @ 1:50 PM

    ખુબ જ સુન્દર અને ચોટદાર રચના…..આભિનન્દન ડૉ.મનોજ જોશી.

  17. mahesh dalal said,

    March 23, 2009 @ 12:41 PM

    વાહ વાહ … બન્ને ડોક્ટ્ર્ર … ર્રચ્ના ઘનિજ સુન્દેર ,, ….

  18. Dr.Pritesh Vyas said,

    March 25, 2009 @ 11:00 PM

    કોલાહલોની વચ્ચે, આ કાનનું ગજું શું ?
    ને ચીસ સાવ મૂંગી ! દેખાય તો ઘણું છે.

    મારી એક પંક્તિ અહીં ટાંકવાનું મન થાય છે. ધવલભાઇ-વિવેકભાઇ ભૂલ-ચૂક માફ કરજો.
    “……સૂણી જો શક્યા હોત તો મુજ નીરવતામાં ય આર્તનાદ હતો”

  19. Pinki said,

    March 27, 2009 @ 4:21 AM

    કોલાહલોની વચ્ચે, આ કાનનું ગજું શું ?
    ને ચીસ સાવ મૂંગી ! દેખાય તો ઘણું છે.

    કેવી મૂંગી ચીસ ……. !!!

  20. rakesh kakkad said,

    March 27, 2009 @ 5:26 AM

    A collection of words which we can say the driller for a painful heart.

  21. kedar said,

    March 31, 2009 @ 2:39 PM

    વાહ મનોજભાઈ….
    ખુબ ખુબ ખુબ સુન્દર ગઝલ….
    ખરેખર મજા આવી ગઈ….
    અભિનન્દન….

  22. login said,

    June 10, 2009 @ 8:25 AM

    Great work with this one, nicelly done!

  23. ડૉ. નીરજ મહેતા said,

    August 22, 2009 @ 4:42 AM

    વાહ મનોજભાઇ
    તમારા મુખે પૂર્વે સાંભળેલી આ ગઝલ ફરીવાર અહીં માણવાની મજા પડી.

  24. paresh joshi said,

    June 21, 2011 @ 4:12 AM

    ખૂબ જ લાગણીસભર, સુંદર,

  25. અશોક ચાવડા બેદિલ said,

    August 10, 2011 @ 7:50 AM

    સરળ બાનીમાં અંતરાત્માને સ્તબ્ધ કરી દેતી સાદ્યંત સુંદર રચના વાંચીને બસ એટલો જ ઉદગાર નીકળે છે કે આવા ગઝલકારો ‘થોડા ઘણાં ગઝલમાં, ડોકાય તો ઘણું છે.’

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment