ગઝલમાં ડૂબી જવું, જંપવું ગઝલ સર્જી,
સ્વયંથી એક પ્રકારે અલગ થવાનું છે.
રઈશ મનીઆર

પડી છે… – હરદ્વાર ગોસ્વામી

મંદિર અંદર રાડ પડી છે,
ધર્મો કરતાં ધાડ પડી છે.

એક શબ્દમાં, બીજો ગુપચુપ,
મારામાં બે ફાડ પડી છે.

ખુલ્લા ખેતર જેવું જીવન,
આખેઆખી વાડ પડી છે.

મારું જંગલ ખોવાયું છે,
એથી તો આ ત્રાડ પડી છે.

લે, તારું સરનામું આપું,
તું તો હાડોહાડ પડી છે.

દરિયામાં વહુવારુ જેવી,
નટખટ નદિયું પ્હાડ પડી છે.

કેમ ગઝલને ભેટું, બોલો!
શબ્દોની આ આડ પડી છે.

– હરદ્વાર ગોસ્વામી

મસ્ત મજાની દમદાર ગઝલ… કોઈપણ પિષ્ટપેષણ વિના મમળાવ્યે રાખવા જેવી…

2 Comments »

  1. praheladbhai prajapati said,

    November 23, 2018 @ 7:30 PM

    BEAUTIFULL

  2. Nashaa said,

    November 23, 2018 @ 8:17 PM

    ઉંમરના કબાટમાં સાચવીને રાખ્યો’તો, કાઢ્યો એ બ્હાર આજે ડગલો,
    કે બેઠો મૂંછોના ખેતરમાં બગલો.

    મ્હેંદી વાવીને તમે ખેતરને રંગી દો,
    તો યે બગલાના પગલાનું શું?
    નાદાની રોપી’તી વર્ષો તો આજ શાને
    સમજણનું ઊગ્યું ભડભાંખળું?

    ચાલ્યું ગયું એ પાછું ટીપુંયે આપો તો બદલામાં ચાહે રગ-રગ લો…
    કે બેઠો મૂંછોના ખેતરમાં બગલો.

    અડસટ્ટે  બોલ્યા ને અડસટ્ટે ચાલ્યા
    ને અડસટ્ટે ગબડાવી ગાડી,
    હમણાં લગી તો બધું ઠીક, મારા ભાઈ !
    હવે જાગવાની ખટઘડી આવી.

    પાંદડું તો ખર્યું પણ કહેતું ગ્યું મૂળને, હવે સમજી વિચારી આગે પગ લો.
    કે બેઠો મૂંછોના ખેતરમાં બગલો.

    એકધારું સરકતો રસ્તો અચાનક
    માઈલોનો પથ્થર થઈ બેઠો,
    અટકી જઈને એણે પહેલીવાર જાતને
    કહ્યું આજે કે થોડું પાછળ જો.

    વીતેલા વર્ષોના સરવાળા માંડું ત્યાં તો આંખ સામે થઈ ગયો ઢગલો.
    કે બેઠો મૂંછોના ખેતરમાં બગલો.

    -ડૉ. વિવેક મનહર ટેલર
    જાગવાની ખટઘડી આવી અને ડગલો ક્યાં ?

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment