મન દઈને ‘મરીઝ’ એ હવે કંઈ પણ નથી કહેતાં,
સૌ મારા ગુનાની મને રહેશે આ સજા યાદ.
મરીઝ

(પહેલો દિવસ) – પારસ એસ. હેમાણી

નિયત સમયે જ સવાર પડી ગઈ,
ઓફિસમાં સમયસર પહોંચવાની
ઉતાવળમાં ઝડપથી તૈયાર થઈ ગયો…
પહોંચી ગયો
ચા-નાસ્તો કરવા,
પત્ની બગાસાં ખાતાં ખાતાં દોડી આવી,
સુસ્તીથી ચા માટે ચૂલો જલાવી કહ્યું:
“સવારી ક્યાં જશે?
આજે તમારી નિવૃત્તિનો પહેલો દિવસ છે.”

– પારસ એસ. હેમાણી

દ્વિતીય કાવ્યસંગ્રહ ‘આપણી વાત’ સાથે લયસ્તરોના આંગણે પારસ એસ. હેમાણીનું સહૃદય સ્વાગત… આ અગાઉ તેઓ ‘હું અને તું’ સંગ્રહ આપી ચૂક્યા છે.

આદતનું કામ ‘પડી પટોળે ભાત’ જેવું હોય છે… જલ્દી છૂટતી નથી…

1 Comment »

  1. Chitralekha Majmudar said,

    October 11, 2018 @ 1:41 AM

    Creates mixed feelings with tinge of sadness also. Thanks for the touching short and sweet poem.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment