ઊડવું તો સહેલ છે, પાંખો નથી તો શું થયું?
તું અગર તારી ભીતર મનપાવડી શોધી શકે!
– નેહા પુરોહિત

થાતા જાય છે – અલ્પેશ ‘પાગલ’

ખૂબ તાતાં તીર થાતાં જાય છે !…
શબ્દ બહુ શાતિર થાતાં જાય છે !

આજકલ ઈશ્વર મટી ઈશ્વર બધા,
મસ્જિદો-મંદિર થાતાં જાય છે !

હાથને ચહેરો નથી તો શું થયું…?
લેખ સૌ તસવીર થાતાં જાય છે !

તું હસે તો કોણ જાણે કેમ આ…
આઈના ગંભીર થાતા જાય છે !

દોડવાની હોડમાં છે માણસો…
ને સંબંધો સ્થિર થાતા જાય છે !

લાગણીના માણસોનું શું કરું…?
કાચની સમશીર થાતા જાય છે !

આ જૂના આલબમના ફોટાઓ હવે
દર્દની જાગીર થાતા જાય છે !

હા, હયાતીની દવા લેખે હવે,
ઝાંઝવાં અક્સીર થાતાં જાય છે !

– અલ્પેશ ‘પાગલ’

એક સે બઢકર એક…

4 Comments »

  1. Neha said,

    July 18, 2015 @ 2:06 AM

    Nice sharing

  2. yogesh shukla said,

    July 18, 2015 @ 10:57 AM

    આ જૂના આલબમના ફોટાઓ હવે
    દર્દની જાગીર થાતા જાય છે !

    સુંદર રચના

  3. Poonam said,

    July 20, 2015 @ 5:00 AM

    તું હસે તો કોણ જાણે કેમ આ…
    આઈના ગંભીર થાતા જાય છે !
    – અલ્પેશ ‘પાગલ’ Badhiya ghazal.

  4. Sudhir Patel said,

    July 23, 2015 @ 4:48 PM

    Wonderful Gazal!

    Sudhir Patel.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment