શબ્દે શબ્દે મૌન વાણી હોય છે,
કાવ્યની ભાષા મને સમજાઈ ગઈ.
– રાહુલ શ્રીમાળી

કૂંડાળું – મનોજ જોશી

કૂંડાળું મિટાવીને લીટી કરી છે,
સફરને અમે સાવ સીધી કરી છે.

વિકટ માર્ગની આબરૂ કાજ થઈને,
અમે ચાલ થોડીક ધીમી કરી છે.

‘નથી છોડતી માયા…’ કહેવાને બદલે,
અમે પોતે પક્કડને ઢીલી કરી છે.

ગઝલને પરણવાના યત્નોમાં અંતે,
અમે વેદનાઓની પીઠી કરી છે.

અમારું તો સમજ્યા કે આદત પડી છે,
તમે કેમ આંખોને ભીની કરી છે ?

– મનોજ જોશી

સાદ્યંત સંતર્પક રચના…

3 Comments »

  1. Manish V. Pandya said,

    February 20, 2015 @ 9:35 AM

    ઘણી સુંદર ગઝલ.

  2. RASIKBHAI said,

    February 20, 2015 @ 9:55 AM

    આખર્નિ બે લિતિ આખો ભિનિ કરિ ગયિ.બહુ સરસ ગઝલ્.

  3. vimala said,

    February 22, 2015 @ 10:00 PM

    કૂંડાળું મિટાવીને લીટી કરી છે,
    સફરને અમે સાવ સીધી કરી છે.

    અમારું તો સમજ્યા કે આદત પડી છે,
    તમે કેમ આંખોને ભીની કરી છે ?

    સુંદર રચના.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment