ગઝલ – મેગી અસનાની
બે ઘડી ઝાકળ છે, રાહત આટલી
ફૂલ સ્વીકારે છે કિસ્મત આટલી.
સૂર્યને પડકારે બસ ચારેક પ્રહર
આ તિમિર રાતોની હિંમત આટલી.
આવે ના તો કંઈ નહિ પણ ‘આવશે’
આપશે ક્યારે એ ધરપત આટલી ?
ઊંઘમાં હો તો મળી લેવું કદી,
આંખથી સપનાને નિસ્બત આટલી.
પ્રેમ, પ્રતીક્ષા, મળવું ને જુદા થવું,
જિંદગી પાસે છે આફત આટલી.
– મેગી અસનાની
જાણીતા કલ્પન, જાણીતી સંવેદનાઓ પણ ગઝલની માવજત કેવી તાજગીસભર ! ઝાકળની ક્ષણભંગુરતા અને ફૂલનો વાસ્તવિક્તાનો સ્વીકાર કેવી અનૂઠી રીતે કવયિત્રી મત્લામાં લઈ આવ્યા છે ! પહેલા ત્રણે શેર માટે એક જ શબ્દ સૂઝે છે: લાજવાબ !!
rasikbhai said,
February 12, 2016 @ 5:26 AM
વસન્ત પન્ચમિ ના દિવસે સુન્દેર વાસન્તિ ગઝલ્.મઝા આવિ.
KETAN YAJNIK said,
February 12, 2016 @ 7:16 AM
” આફત ” શેની આતો ” જયાફત”
ઉસકો ઉતના હી મિલા જીતની જિસકી ચાદર થી
Devika Dhruva said,
February 12, 2016 @ 8:27 AM
ખૂબસૂરત….
Rina said,
February 12, 2016 @ 11:16 AM
Waaaaaahhh….
CHENAM SHUKLA said,
February 13, 2016 @ 1:59 AM
વાહ્……મેગીની કલમ મેગા
nehal said,
February 13, 2016 @ 4:06 AM
Waah. .
bharat vinzuda said,
February 13, 2016 @ 6:14 AM
વાહ….
Sudhir Patel said,
February 15, 2016 @ 8:52 PM
ખૂબ સુંદર ગઝલ!
NIRALI SOLANKI said,
February 20, 2016 @ 8:21 AM
WAH………. SU VAT CHHE.