અનુભૂતિ – એષા દાદાવાલા
કોઈ માના પેટમાં,
બચ્ચું સળવળે
એમ જ
ડાળી પર પાંદડાઓ
હળવેકથી હાલે
ત્યારે
ઝાડને શું થતું હશે ?!!!
-એષા દાદાવાલા
એષા દાદાવાલા બળકટ ઊર્મિસભર અછાંદસ કાવ્યો માટે જાણીતી છે. અહીં માત્ર છ જ લીટીઓમાં લખાયેલી એક જ વાકયની આ કવિતા વાંચતાની સાથે જ શું મંત્રમુગ્ધ નથી કરી દેતી? આવું મજાનું લઘુકાવ્ય વાંચીએ ત્યારે ર.પા.નું કંઈક તો થાતું હશે અને પ્રિયકાંત મણિયારનું જળાશય યાદ આવ્યા વિના રહે ખરું?
KAVI said,
February 8, 2008 @ 2:02 AM
મને આ રચના ખૂબ સંવેદનશીલ લાગે છે. કદાચ સર્જક વાતાવરણ કે કુદરતને સમજ્તો થાય છે, તેનથી સેજા વધુ નજીક પહોચે છે, ત્યારે જ સર્જન કરી શકે છે.
Pinki said,
February 8, 2008 @ 5:22 AM
સંવેદનાસભર અનુભૂતિ…..!!
દિલમાં જાણે કશુંક સળવળી ગયું……!!!
mayur patel said,
February 8, 2008 @ 6:36 AM
hi…..hello friends i m new in it yor sayri dept….than help me ok….
nilam doshi said,
February 8, 2008 @ 8:05 AM
મારા પ્રિય કવિયત્રીની આ લઘુરચના પણ દિલને સ્પર્શ્યા સિવાય કેમ રહી શકે ? તેમની ” પગફેરો ” કવિતા વાંચીને મારી આંખમાંથી શ્રાવણ ભાદરવો વહ્યા હતા. આ સંવેદનશીલ કવિયત્રીને ખૂબ ખૂબ અભિનન્દન.
અને વિવેકભાઇ,આપને પણ. ! આ સુંદર રચના સૌ સુધી પહોંચાડવા બબદલ..આભાર.!
Dr Urvish Joshi said,
February 8, 2008 @ 8:19 AM
ખુબ સુન્દર
kamal said,
February 8, 2008 @ 8:30 AM
એજ અદભૌત અનુભવ,બીજુ શુ?
Natver Mehta(Lake Hopatcong, NJ,USA) said,
February 8, 2008 @ 8:32 AM
આવી સુંદર કવિતા
વાંચી ન પુછ મનમાં
શું શું થાય છે!!
pragnaju said,
February 8, 2008 @ 9:56 AM
સુન્દર અછાંદસ રચના
િવવેકનું કહેવું છે કે એષાની સંવેદનશીલ રચનાઓ વાંચવા કરતા તે જે રીતે રજુ કરે છે તે સ્વમુખે સાંભળવાની મઝા તો ઔર છે તો હવે લયસ્તરોનું એક સોપાન -સાથે ઓડીઓ પણ આપવાનો સમય થઈ ગયો છે!
અનુભૂિતએ આધ્યાત્િમક જગતનો ખાસ શબ્દ….ત્યાં સુધી કે આંખે જોયલું કે જીભે સ્વાદેલું જીભ દ્વારા વર્ણવાય તો પણ સત્ય ન કહેવાય! રજનીશજીએ તો ત્યાં સુધી કહ્યું કે મૌન જ સત્ય છે!તો પણ અનુભૂતીને વર્ણવાના પ્રયાસ થયાં છે…આવા પ્રયાસમાં એષા સત્યની નજીક રહે છે.વળી આ લખીને
“ડાળી પર પાંદડાઓ
હળવેકથી હાલે
ત્યારે
ઝાડને શું થતું હશે ?!!!”
આપણને જ અનુભૂિત કરવાનું સોંપી દીધું…
વાહ્!
ભાવના શુક્લ said,
February 8, 2008 @ 10:36 AM
સુંદર કુણી અનુભુતી કરાવતા શબ્દો…ખુબ સરસ!!!
vishwadeep said,
February 8, 2008 @ 12:05 PM
એ તો માત્ર એક મા જાણે બીજુ ઝાડ જાણે!!
સુંદર રચના એ.
Lata Hirani said,
February 8, 2008 @ 1:20 PM
આ રચનાને સલામ
Anonymous said,
February 8, 2008 @ 1:37 PM
બહુ જ ઊંડાણ છે આ રચનામાં.
અભિનંદન એશા.
ડૉ. મહેશ રાવલ said,
February 8, 2008 @ 1:57 PM
વિવેકભાઈ!
આ કવિતાને જ કેન્દ્રમાં રાખીને વિચારીએ તો,
એકબાજુ આ અને બીજીબાજુ-મારી કોઇ ડાળખીમાં પાંદડું નથી..મને પાનખરની બીક ન બતાવશો……. .એ અભિવ્યક્તિ મૂકીએ તો કેટલો વિરોધાભાસ છે લાગણીમાં ?
કવિ,શબ્દનાં માધ્યમથી લાગણીઓને કવિતામાં કેવી નાજુક અને બારિક રીતે ગુંથી શકે છે!
મારી દ્રષ્ટિએ,જગતનું જો કોઇ એકાક્ષરી મહાકાવ્ય હોય તો – ‘મા’- છે!
Dhwani joshi said,
February 8, 2008 @ 3:09 PM
વાહ….લાગણીઓ નાં ઘોડાપુર ને શબ્દો નાં ખાબોચિયા મા સમાવ્યા….!!
Gaurav From Jamnagar. said,
February 8, 2008 @ 3:21 PM
vaah,,,
We want to read another poems…from Eishaji..
Dilipkumar K. Bhatt said,
February 8, 2008 @ 3:37 PM
એશા દાદવાલા દાદ માગી લ્યે ‘chhe’ વીવેકભાઈ,તમે તો દરિયામાથી એકાદ ટીપુજ વહેવડાવ્યુ! ફરી લાભા આપશો એવી વિનતી.
ઊર્મિ said,
February 8, 2008 @ 5:49 PM
પ્રિય એષા, આ તારી નાનકડી કવિતા પણ એમ જ સળવળી ગઈ… કોઈ માના પેટમાં,
બચ્ચું સળવળે એમ જ…!!!
divya said,
February 10, 2008 @ 12:11 AM
” મનમાં સળવળાટ થયો ને લાગણીઓ હલી ગઈ… એશા.”
MAYANK TRIVEDI SURAT said,
February 10, 2008 @ 6:13 AM
એષાની રચનાઓ ખરેખર હદયસ્સ્પશી હોય છે,કવિતા મેગેઝિન માસ્સ્થાન મેળવીને સિધ્ધ્હસ્સ્ત કવયત્રિ તરીકે નામના મેળવી છે ખુબખુબ અભિનંદન
મયંક ત્રિવેદી,સુરત
kalpesh.dangar said,
February 10, 2008 @ 6:40 AM
દેખાવે ચો શાન્ત ત્મે તો એશા
પન શાય્રી મા તોફની ઢન્ગ છે……
Heena Parekh said,
February 10, 2008 @ 7:43 AM
Excellent. Small but touchy poem. I appreciate your creativity.Keep it up…Esha.
Hardik Joshi said,
February 10, 2008 @ 12:43 PM
અત્ી સુંદર….Keep it ….Esha
dharmesh Trivedi said,
February 13, 2008 @ 3:05 PM
ખરેખર જ વિવેક્ભૈ એ લખ્યુ તેમ શ્બ્દો નિ તાકાત અનુભવ્તા “અવાક્ ” જ થૈ જવાયુ હો…..વાહ વાહ એશા વાહ્… ધર્મેશ ત્રિવેદિ બરોડા.
Jainish Bhagat (Prasang) said,
April 1, 2008 @ 2:56 PM
ખુબ જ સરસ એશાબહેન મજા પડી ગઈ.
ખુબ જ સુન્દર રચના!!!!!!!!!
ગજબના “chho” તમે.
– જૈનિશ ભગત.
Mahavirsinh Mori said,
January 11, 2015 @ 1:53 AM
Nice