ગઝલ – સાહિલ
ચિત્તથી જે બધું પરહરે,
નામ એનું જ માણસ ખરે.
નામ તારું લઈ ઊમટ્યાં,
પૂર ના એ હવે ઓસરે.
હાથ મૂક્યો છે એ હાથમાં,
જે ભવોભવના ભરણાં ભરે.
કાનજીપો હશે ત્યાં નર્યો,
મન મીરાંબાઈનું જે હરે.
હોય ના જો અપેક્ષા કશી,
ખોટથી જીવ શાને ડરે?
-સાહિલ
રાજકોટના કવિ સાહિલની ગાલગાના ત્રણ આવર્તનોમાં લખેલી આ ટૂંકી બહેરની ગઝલ પરંપરાની ગઝલોની નજીક લાગે છે. મને ખૂબ ગમી ગયેલ બીજો શેર બાદ કરતાં બધાં જ શેર ઈશ્વર યા ઈશ્વરનિષ્ઠ મૂલ્યોને સ્પર્શતા થયા છે. મીરાંબાઈવાળા શેરમાં કવિ નવો જ શબ્દ ‘કોઈન’ કરે છે-કાનજીપો. જેમ રાજીપો, ખાલીપો તેમ આ કાનજીપો. સરવાળે આખી ગઝલ ધનમૂલક થઈ છે…
Pinki said,
December 4, 2007 @ 7:04 AM
ભવોભવનાં ભરણાં ભરે એવો કાનજીપો કવિ સાહિલનો ઘણો ગમ્યો ……..!!
pragnajuvyas said,
December 4, 2007 @ 10:59 AM
સુંદર કાવ્ય
રાજીપો થયો
તેમાં
‘ હોય ના જો અપેક્ષા કશી,
ખોટથી જીવ શાને ડરે?’
કર્મફળત્યાગની સરળ સમજુતી
ધન્યવાદ -સાહિલ
ધવલ said,
December 4, 2007 @ 12:16 PM
હોય ના જો અપેક્ષા કશી,
ખોટથી જીવ શાને ડરે?
– બહુ મોડેથી સમજાયેલું અમૂલ્ય સત્ય !
ઊર્મિ said,
December 4, 2007 @ 2:43 PM
નામ તારું લઈ ઊમટ્યાં,
પૂર ના એ હવે ઓસરે.
હોય ના જો અપેક્ષા કશી,
ખોટથી જીવ શાને ડરે?
ખૂબ જ સુંદર… કાનજીપો વાળી વાત પણ ઘણી ગમી !
manvantpatel said,
December 5, 2007 @ 12:26 AM
ન રાખ આશ કદી કોઇ પાસ ,…
કરી શકે પછી કોણ નિરાશ ?
હોય ના જો અપેક્ષા કશી,ખોટથી જીવ શાને ડરે ?
સાચી વાત છે,ભાઇ !
KAVI said,
December 5, 2007 @ 9:42 AM
સાહિલને અભિનન્દન અને યાદ.
લયસ્તરોને જન્મદિવસની શુભેચ્છા…