ક્યાં કહું છું કે દાવ છોડી દો?
ખેલ ખેલો, તણાવ છોડી દો.

જીતની જીદ ના કદી રાખો,
હારની બીક સાવ છોડી દો
– ડૉ. મનોજ જોશી ‘મન’

આપી દઉં – ઉદયન ઠક્કર

રૂપ રહેવા દે મ્યાન, આપી દઉં
ખંડણીમાં ગુમાન આપી દઉં

ભૂલથી પણ એ ભાવ પૂછે તો…
આખે આખી દુકાન આપી દઉં

મોસમે પૂછ્યું, આંખ મિચકારી
‘એક ચુંબન શ્રીમાન આપી દઉં?’

પાનખર આવે તો ભલે આવે
એને પણ માન-પાન આપી દઉં

કાં તો ભમરાને ગાન ના આપું
કાં તો કળીઓને કાન આપી દઉં

બોલ્યા પંડિત પતંગિયું જોઇ
‘ક્યારે પકડું, ને જ્ઞાન આપી દઉં!’

– ઉદયન ઠક્કર

રમતિયાળ ગઝલ ……

7 Comments »

  1. Bhadreshkumar said,

    February 24, 2013 @ 10:13 AM

    Too Good. Let me have all comments.

  2. Maheshchandra Naik said,

    February 24, 2013 @ 2:24 PM

    પાનખર આવે તો ભલે આવે
    એને પણ માન-પાન આપી દઉં કેવી ઉદાત્ત ભાવની રચના……………….
    ઉદારતાની સરસ વાત કવિશ્રીએ કરી છે………………

  3. ધવલ said,

    February 24, 2013 @ 3:09 PM

    બોલ્યા પંડિત પતંગિયું જોઇ
    ‘ક્યારે પકડું, ને જ્ઞાન આપી દઉં!’

    – વાહ !

  4. pragnaju said,

    February 24, 2013 @ 6:28 PM

    સુંદર ગઝલ
    પાનખર આવે તો ભલે આવે
    એને પણ માન-પાન આપી દઉં

    કાં તો ભમરાને ગાન ના આપું
    કાં તો કળીઓને કાન આપી દઉં
    વાહ્

  5. વિવેક said,

    February 25, 2013 @ 6:52 AM

    પતંગિયુ તો ભઈ મજાનું ! લાગે રમતિયાળ પણ કેવી ચોટ છે ! આપણે પતંગિયાંઓને પકડી પકડીને ભણતર વગરના ભારથી જ્ઞાની જ બનાવવા બેઠા છીએ ને?

  6. jigna trivedi said,

    February 25, 2013 @ 9:41 PM

    ખૂબ સુંદર ગઝલ .

  7. Harshad said,

    February 27, 2013 @ 7:45 PM

    Bhai Khuba j Saras, like it.

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment