બે પંક્તિના ઘરમાં – મુકેશ જોષી
કમાલ છે ઈશ્વરની કેવું સ્તર રાખ્યું છે,
બે પંક્તિની વચ્ચે એણે ઘર રાખ્યું છે.
બે શબ્દોની વચ્ચે એના ઘરની બારી ખૂલે,
લયનો હિંડોળો બાંધી એ ધીમે ધીમે ઝૂલે.
શીર્ષકના તોરણમાં પણ અત્તર રાખ્યું છે. કમાલ છે….
અક્ષરના ઓશીકે પોઢી હસ્યા કરે એ મંદ,
એ ચાલે ને એની સાથે ચાલે સઘળા છંદ.
રસમાં લથબથ થાવાને સરવર રાખ્યું છે. કમાલ છે….
અર્થભરેલી ચાર દીવાલો એ પણ રંગબેરંગી,
અલંકારના ઝુમ્મર જોઈ હરખે ખૂબ ત્રિભંગી.
નેમપ્લેટમાં નામ છતાં કવિવર રાખ્યું છે. કમાલ છે…..
-મુકેશ જોષી
bharat vinzuda said,
February 19, 2012 @ 10:15 AM
વાહ…
ધવલ said,
February 19, 2012 @ 4:05 PM
સલામ !
વિવેક said,
February 20, 2012 @ 2:10 AM
નવા મિજાજનું અદભુત ગીત…
jigar joshi 'prem said,
February 23, 2012 @ 11:13 AM
વાહ્…
pragnaju said,
February 26, 2012 @ 5:18 AM
અલંકારના ઝુમ્મર જોઈ હરખે ખૂબ ત્રિભંગી.
નેમપ્લેટમાં નામ છતાં કવિવર રાખ્યું છે.
કમાલ છે
યાદ્
ન જવાબ છે, ન સવાલ છે,
ન પૂછો કશું, શી કમાલ છે.
દ્વય બંધ રાખી નયન અને,
ભજતા રહો, એ વહાલ છે..