પ્રશ્નોપનિષદ – ગુણવંત શાહ
લોક પૂછે છે :
આ કવિતા આવે છે ક્યાંથી ?
મને પણ થાય છે કે
આ વાયરો મૂળ ક્યાંનો વતની ?
મહાસાગરની રાષ્ટ્રીયતા કઈ ?
આ મેઘધનુષ ક્યાંથી redirect થઈને આવ્યું ?
ઝાકળના ગામનો પિનકોડ નંબર શો ?
ઊર્ધ્વમૂલ વૃક્ષ કઈ વાડીમાં ઊભું છે ?
અનંતના વહેણમાં અતીતનો ઓવારો ક્યાં આવ્યો ?
વૃક્ષને કલરવ ફૂટે એમ
મૌનને ફૂટે છે શબ્દ
ને ત્યારે
કવિ અને ઈશ્વર વચ્ચે
માંડ એક વેંતનું છેટું હોય છે.
– ગુણવંત શાહ
ગુજરાતી ભાષાના અગ્રણી નિબંધકાર ગુણવંત શાહે થોડી કવિતાઓ પણ લખેલી. ‘વિસ્મયનું પરોઢ’ એમનો સંગ્રહ. આ નાની સરખી કવિતામાં એ સર્જનની પ્રક્રિયા પોતાના અંદાજમાં સમજાવે છે.
સુરેશ જાની said,
February 28, 2007 @ 8:02 AM
વૃક્ષને કલરવ ફૂટે એમ
મૌનને ફૂટે છે શબ્દ
વાહ ! આ જ અંતરની વાણી, શબ્દ વિહીન – માત્ર ભાવ જગતની વાણી
Jugalkishor said,
February 28, 2007 @ 12:43 PM
આંગળીને ટેરવે ફૂટે છે શબ્દો–
શબ્દોને સહારે છૂટે છે અનંત ;
અનંત આવી આવીને કહી જાય છે કાનમાં
હજી તો આરંભાયાની કથા !
—જુગલકિશોર.
(એકદમ આ આવી તો ગયુઁ પણ સઁમાર્જન કરવુઁ પડશે.)
UrmiSaagar said,
February 28, 2007 @ 10:22 PM
ખુબ મજા આવી ગઇ… મસ્ત લખ્યું છે!!
ગુણવંતભાઇ શાહનું ‘ઢાઇ અક્ષર પ્રેમ કા’ મારું પ્રિય પુસ્તક છે!
Pravina Avinash Kadakia said,
March 1, 2007 @ 3:28 PM
આંબા ડાળે કોયલ ટહૂકે
હ્રદય દ્વારે ગીત ગુંજે
Pinki said,
August 23, 2007 @ 2:19 PM
‘વૃક્ષને કલરવ ફૂટે એમ
મૌનને ફૂટે છે શબ્દ
ને ત્યારે
કવિ અને ઈશ્વર વચ્ચે
માંડ એક વેંતનું છેટું હોય છે.’
એક વેંતનું છેટું –
અરે, એનો જ હાથ હોય છે.