() – મીના છેડા
ગઈ કાલે રાત્રે સૂતી વખતે
મેં…
મારા બધા જખ્મોને પથારી પર પાથરી દીધા…
પછી સવાર સુધી…
હું પડખું ફેરવી નહોતી શકી…
-મીના છેડા
દર્દની કોઈ વ્યાખ્યા નથી હોતી, ફક્ત અનુભૂતિ જ હોય છે…
સ્પર્શ કરીશું સહેજ સરીખો,
છેક ભીતરે ઝાંકી લેશું.
અલપઝલપ બસ એક નજરમાં,
ભવભવનું પણ ભાખી લેશું.
છેક ભીતરે ઝાંકી લેશું.
અલપઝલપ બસ એક નજરમાં,
ભવભવનું પણ ભાખી લેશું.
9 Comments »
RSS feed for comments on this post · TrackBack URI
kiran mehta said,
February 12, 2011 @ 3:51 AM
મારા બધા જખ્મોને પથારી પર પથરી દીધા મારા શરીરથી જાણે દૂર કરી દીધા
ધવલ said,
February 12, 2011 @ 9:08 AM
સરસ !
Naresh Shah said,
February 12, 2011 @ 12:33 PM
જ્ખમોને પાથરીને જીવન-પથારીમા સાથે રાખવાની વ્યથા સુન્દેર રીતે વ્યક્ત
કરી છે. ચિનુ મોદીએ જણાવ્યુ છે તેમ જખ્મોના બોજ બાળી દર્દ મુક્ત
પથારી માણીએ તો ?
બીના said,
February 12, 2011 @ 5:18 PM
સુન્દર!
MAHESHCHANDRA NAIK said,
February 12, 2011 @ 5:34 PM
દર્દની અનુભૂતી જ બસ છે!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
pragnaju said,
February 12, 2011 @ 10:33 PM
મારા બધા જખ્મોને પથારી પર પાથરી દીધા…
પછી સવાર સુધી…
હું પડખું ફેરવી નહોતી શકી…
વાહ્………………………….
યાદમા ગુંજી
કિસ-કિસ કો બતાયેંગે જુદાઈ કા સબબ હમ
તુ મુજસે ખ઼ફા હૈ તો જમાને કે લિયે આ…
કુછ઼ તો મેરે પીંદાર-એ-મુહોબ્બત કા ભરમ રખ઼
તુ ભી તો કભી મુજકો મનાને કે લિયે આ…
ઇક ઉમ્ર સે હું લજ્જત-એ-ગીરીયા સે ભી મેહેરુ઼મ…
એ રાહત-એ-જાં મુજ કો રુલાને કે લિયે આ…
jigar joshi 'prem' said,
February 13, 2011 @ 4:34 AM
બહુ સંદર
મીના છેડા said,
February 14, 2011 @ 10:08 PM
આભાર મિત્રો…
ભરત said,
February 16, 2011 @ 2:24 AM
સરળ અને ભાવુક રચના!