શબ્દોત્સવ – ૪: ગીત: અનુભૂતિ – જગદીશ જોષી
પાંદડી તે પી પીને કેટલું રે પીશે
કે મૂળિયાંને પડવાનો શોષ ?
આભ જેવા આભને હૈયામાં હોય કદી
જળના વરસ્યાનો અફસોસ ?
એક પછી એક મોજાં આવે ને જાય
એને કાંઠે બેસીને કોણ ગણતું ?
વાદળના કાફલાનું ગીત અહીં લ્હેરખીમાં
રેશમનો સૂર વણતું;
ઉઘાડી આંખે આ જાગતા ઊજાગરાને
આઘાં પરોઢ આઠ કોશ !
નીંદરાતી આંખ મહીં ઊમટીને ઊભરાતું
જાગે છે સપનાંનું ટોળું,
કિરણોની એક એક કાંકરીઓ નાખીને
જંપ્યું તળાવ નહીં ડહોળું;
આખા આકાશને ઓઢીને ઠરવાનો
જળને છે ઝીણો સંતોષ !
– જગદીશ જોષી
જ્યશ્રી said,
December 8, 2006 @ 1:47 AM
જેમ નાના છોકરાને થાય ને, કે વર્ષગાંઠ વર્ષમાં એક કરતા વધારે વાર આવવી જોઇએ, જેથી એ special treatment એને વારે વારે મળે… એમ મને પણ થાય છે કે લયસ્તરોનો જન્મદિવસ વર્ષમાં એક કરતા વધારે વાર આવવો જોઇએ.
અઠવાડિયા સુધી દરરોજ એક જ કાવ્યપ્રકારની ત્રણ એકદમ સરસ રચનાઓ એક સાથે… અમને મજા જ પડી ગઇ.. !!