યાદોનું કામ પાછું અદ્દલ શરાબ જેવું,
જે જેટલી જૂની લે, એ એટલું જ બહેકે.
- વિવેક મનહર ટેલર

ફફડાવી ગયો – યોગિની શુક્લ

લો, અહીં આ સૂર્ય તો આવી ગયો,
આંખથી અજવાસ છલકાવી ગયો.

કોક વાદળ આભમાં રમતું ભલે,
કો
ક દરિયો રેતને ભાવી ગયો.

ચોતરફ વેરાન છે આ બાગ પણ –
કો
’ક માળી બીજને વાવી ગયો.

પુષ્પ ને પમરાટની ઘટના જૂઓ
વાયરો નાહક અરે ! ફાવી ગયો.

પિંજરે છે કેદ જો માણસ અહીં,
બ્હાર પોપટ પાંખ ફફડાવી ગયો !


યોગિની શુક્લ

2 Comments »

  1. ઊર્મિ સાગર said,

    July 23, 2006 @ 2:22 PM

    Nice gazal…

  2. ધવલ said,

    July 23, 2006 @ 5:49 PM

    પુષ્પ ને પમરાટની ઘટના જૂઓ –
    વાયરો નાહક અરે ! ફાવી ગયો.

    સરસ !

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment