ગઝલ – દત્તાત્રય ભટ્ટ
રોજ ઉદાસી ઢળે મારી ભીતર,
એક સન્નાટો ભળે મારી ભીતર.
રેતનો દરિયો અહર્નિશ વિસ્તરે,
ઝાંઝવાં ટોળે વળે મારી ભીતર.
નીકળે નિઃશ્વાસ નિત ઉચ્છવાસમાં,
કોણ શ્વાસોને છળે મારી ભીતર ?
ચક્રવ્યૂહોમાં ફસાતાં શ્વાસ, ને –
આગલા જન્મો કળે મારી ભીતર.
સ્થૂળ રૂપે સાંપડે સમશાનમાં,
જે ચિતા હરદમ બળે મારી ભીતર.
દત્તાત્રય ભટ્ટ (જન્મ: 8-6-1958), હાલ ગોધરા રહે છે. એમની ગઝલોમાં ઊર્મિની વેધક રજૂઆત ઊડીને આંખે વળગે છે. આખી ગઝલમાં ઉદાસીનો રંગ ધીમે-ધીમે ખૂબ ઘેરો બનતો જતો હોવાની પ્રતીતિ થાય છે. મક્તાના શેરમાં ચિત્તમાં કાયમ પ્રજ્વળતી રહેતી ચિતાનો સ્થૂળ દેહ એક ઊંડો વિષાદ જન્માવવામાં સફળ થાય છે જે કૃતિ અને કવિની સફળતા છે.
Nav-Sudarshak said,
May 14, 2006 @ 2:39 AM
Dear Dhaval bhai and Vivek bhai!
Greatly impressed to see a wide range of Gujarati literature on the NET! You all deserve kudos, friends! You bring to light the works of those Gujarati writers who are or are not in limelight. Nice job!
I was blogging in English only. But now I have started Gujarati Blog, too.
Let us give a new direction to Gujarati language on the NET.
Pinki said,
October 9, 2007 @ 10:28 AM
nice one…………..!!
Ashwin Bhatt said,
March 22, 2011 @ 11:03 AM
jai Gurudev DATT, Bhai, mazana udash van man bhula padya chho.. Tamne agan banwanun gamyun chhe, to amane Megh Tandav banavanun josh chadh se… Wonderful emitions to destroy oneself.. Tamara shabdo immortal bane tevi shubhechha……
rajan said,
July 25, 2011 @ 1:33 AM
બહુ સરસ લય્સ્તરોમા તારિ રચના વાચુ’ chhu