તો ખરા ! – ‘પથિક’ પરમાર
ઝાંઝવાને બાથ ભરો તો ખરા;
પેટમાં અજગર પાળો તો ખરા.
દીવડાને દૂર રાખી જ્યોતથી
અંધકારને ઉલેચો, તો ખરા.
પાનખરને આમ હડસેલો નહીં;
શક્યાતાને આવકારો, તો ખરા.
સામસામે જોઈ લેવું ઠીક છે;
ભીંત સોંસારવા નિહાળો તો ખરા.
ચાર પળનો ચટકો કયાંથી પાલવે?
શ્વાસના સંબધ રાખો, તો ખરા.
દ્વાર સામે ઝૂરતી પીળાશ છે;
સ્હેજ દરવાજો ઉઘાડો, તો ખરા.
– ‘પથિક’ પરમાર
Abhijeet Pandya said,
September 4, 2010 @ 11:07 AM
ઝાંઝવાને બાથ ભરો તો ખરા;
પેટમાં અજગર પાળો તો ખરા.
ગઝલ રમલ છંદમાં છે. પરંતુ ગા લ ગા ગા ગા લ ગા ગા ગા લ ગા નું બંધારણ બરોબર જળવાતું જોવા નથી મળતું.
પથીક ભાઇ પરમાર અમારા ભાવનગરના આગળ પડતા ગઝલકારોમાંના એક છે. િપ્રન્ટ એરર હોય તેવું લાગે છે.
સુધારો કરવા િવનંતી.
અિભજીત પંડ્યા. ( ભાવનગર ).
bharat vinzuda said,
September 4, 2010 @ 1:05 PM
Print arar nathi. kharekhar bhool j hoy aevu lage chhe.
KAFIYA DOSH PAN CHHE.
વિવેક said,
September 4, 2010 @ 11:59 PM
છંદદોષ પણ ચલાવી ન શકાય એવો અને કાફિયાદોષ પણ એવો જ…
ગુજરાતી કવિઓ-વિવેચકો-સંપાદકોમાં હિંદી-ઉર્દૂ સાહિત્યપ્રેમીઓ જેવી છાતી નથી…
kantilal said,
April 4, 2011 @ 8:02 AM
સારુ