સાગ૨રાજ ગાજે ગાજે! – પૂજાલાલ
ગાજે ઘેરા ગંભી૨ રવે ગાજે, સાગરરાજ ગાજે ગાજે!
રાજે રસનો રત્નાકર રાજે, સાગ૨રાજ ગાજે ગાજે!
પ્રૌઢ પડઘા દિગંત પાર પડતા,
ગેબી ગહવરમાં ઘોષ એ ગડગડતા,
આજે તાંડવ તણા સૂરસાજે, સાગ૨રાજ ગાજે ગાજે!
તુંગ તોતિંગ તરંગો તડતા,
રુદ્ર-તાલો દુરંત દૂર દડતા,
બાજે ડમરું ડરાવતાં બાજે, સાગ૨રાજ ગાજે ગાજે!
એના પાણીમાં પરવળ પાંગરતાં,
મોંઘામૂલાં મોતીડાં મળતાં,
રમ્ય રત્નો ૨મે શેષ-તાજે, સાગ૨રાજ ગાજે ગાજે! |
ભવ્ય ભાવોની ભરતી ભરાતી
નાથ-બાથે આ ધરતી ધરાતી;
ગયો બંધાઈ એ પ્રેમ-પાજે, સાગરરાજ રાજે રાજે!
– પૂજાલાલ
કાન્તે ‘સાગર અને શશી’માં ઝૂલણાં છંદમાં ગાલગાના આવર્તનોની મદદથી સમુદ્રના મોજાંની આવજાનો ધ્વનિ કેવો આબાદ રીતે ચાક્ષુષ કરી બતાડ્યો’તો! પ્રસ્તુત ગીતમાં કવિએ ષટ્કલના બે આવર્તનોની આગળ પાછળ રાજે-ગાજેની પુનરોક્તિ અને પંક્ત્યાંતે દ્વિરુક્તિ કરીને રત્નાકરની રવાનીને એવી જ રીતે તાદૃશ કરી દેખાડી છે. ર-જ- અને ગની વર્ણસગાઈ દરિયાના મોજાંની આ ઉછળકૂદને વધારે જીવંત બનાવે છે. આવી જ વર્ણસગાઈ કવિએ ગીતની દરેક પંક્તિમાં આબાદ પ્રયોજી હોવાથી ફરી એકવાર કાન્તે સાગર અને શશીમાં કરેલ વર્ણગૂંફન યાદ આવે.
pragnajuvyas said,
September 23, 2023 @ 6:58 AM
કવિશ્રી પૂજાલાલનુ અદ ભુત ગીત
ડૉ વિવેકનો સ રસ આસ્વાદ
શાળામા ભણેલા તે તેમની આ પંક્તિઓ ગુંજાય
ગયા ગરજતા અફાટ વિકરાલ રત્નાકરે
તરંગ ગિરિમાળ શા હૃદય ઊપરે આથડ્યા
હઠ્યા ન લવ તો ય સાહસિક સર્વ કૂદી પડ્યા
અગાધ જળમાં પ્રવેશ કીધ કાળને ગહ્વરે
ખુંદ્યાં મરણનાં તમોમય તળો અને પામિયા
અખૂટ મણિમોતીકોષ લઈ બ્હાર એ આવિયા
હ્રુ પૂજાલાલ અંગે વધુ માણો
DILIPKUMAR CHAVDA said,
September 23, 2023 @ 12:09 PM
ભવ્ય ભાવોની ભરતી ભરાતી
નાથ-બાથે આ ધરતી ધરાતી;
ગયો બંધાઈ એ પ્રેમ-પાજે, સાગરરાજ રાજે રાજે!
બહુ મજાની વાત… જોરદાર ગીત
DILIPKUMAR CHAVDA said,
September 23, 2023 @ 12:09 PM
ભવ્ય ભાવોની ભરતી ભરાતી
નાથ-બાથે આ ધરતી ધરાતી;
ગયો બંધાઈ એ પ્રેમ-પાજે, સાગરરાજ રાજે રાજે!
બહુ મજાની વાત… જોરદાર ગીત
વાહ વાહ ને વાહ
Jigisha Desai said,
September 23, 2023 @ 12:25 PM
ખુબસરસ્
મેહુલ ઓઝા said,
September 23, 2023 @ 6:18 PM
વાહહ ખૂબ સરસ કૃતિ ,શુભેચ્છા…
BHUMA VASHI said,
September 24, 2023 @ 7:19 AM
Beautifully expressed.
Mana vyas said,
September 28, 2023 @ 9:30 AM
સરસ, સાગરને આંખ આગળ તાદ્રશ કરી દેતું કાવ્ય.
હરેશ પંડ્યા said,
December 16, 2023 @ 12:21 PM
ગુજારે જે શિરે તારે જગતનો નાથ તે સ્હેજે
ગણ્યું જે પ્યારું પ્યારાએ અતિ પ્યારું ગણી લેજે
દુનિયાની જૂઠી વાણી વિષે જો દુ:ખ ભાસે છે
જરાયે અંતરે આનંદ ના ઓછો થવા દેજે
કચેરી માંહી કાજીનો નથી હિસાબ કોડીનો
જગતકાજી બનીને તું વહોરી ના પીડા લેજે
જગતના કાચના યંત્રે ખરી વસ્તુ નહિ ભાસે
ન સારા કે નઠારાની જરાયે સંગતે રહેજે
રહેજે શાંતિ સંતોષે સદાયે નિર્મળે ચિત્તે
દિલે જે દુ:ખ કે આનંદ કોઈને નહિ કહેજે
વસે છે ક્રોધ વૈરી ચિત્તમાં તેને તજી દેજે
ઘડી જાયે ભલાઈની મહાલ્રક્ષ્મી ગણી લેજે
રહે ઉન્મત્ત સ્વાનંદે ખરું એ સુખ માની લેજે
પીએ તો શ્રી પ્રભુના પ્રેમનો પ્યાલો ભરી લેજે
કટુ વાણી જો તું સુણે વાણી મીઠી તું કહેજે
પરાઈ મૂર્ખતા કાજે મુખે ના ઝેર તું લેજે
બાલાશંકર કંથારિયા
બાલાશંકર કંથારિયા
બાલાશંકર કંથારિયા…અરે પ્રારબ્ધ તો ઘેલું રહે છે દૂર માંગે તો
ન માંગે દોડતું આવે ન વિશ્વાસે કદી રહેજે
રહી નિર્મોહી શાંતિથી રહે એ સુખ મોટું છે
જગત બાજીગરીના તું બધા છલબલ જવા દેજે
પ્રભુના નામના પુષ્પો પરોવી કાવ્યમાળા તું
પ્રભુની પ્યારી ગ્રીવામાં પહેરાવી પ્રીતે દેજે
નિજાનંદે હમ્મેશાં ‘બાલ’ મસ્તીમાં મઝા લેજે