બાપ ગઝલ છે, માત ગઝલ છે;
મારી આખી જાત ગઝલ છે
– વિરલ દેસાઈ

(મારા જ ઘરમાં) – ચંદ્રેશ મકવાણા

શોધ મારી ચાલતી આખ્ખા નગ૨માં,
ને થયો છું કેદ હું મારા જ ઘરમાં.

એ કમળમાં બંધ ને હું પાંપણોમાં,
એટલો છે ભેદ મારા ને ભ્રમરમાં.

આખરે ખેંચી લીધી તલવા૨ મેં પણ,
ક્યાં સુધી જીવ્યા કરું ડ૨માંને ડરમાં?

સ્હેજ કંપન આવતાવેંત જ નજરમાં
એમણે મૂકી દીધો ક૨ મારા ક૨માં.

ગીરવે મૂકીને પડછાયોય અંતે,
નીકળ્યો ‘નારાજ’ વણથંભી સફરમાં.

– ચંદ્રેશ મકવાણા

સરસ મજાની ગઝલ. ભમરાવાળો શેર શિરમોર.

4 Comments »

  1. હરીશ દાસાણી. said,

    January 27, 2022 @ 4:21 PM

    સરસ ગઝલ. દરેક શેર ગમી જાય તેવો.

  2. pragnajuvyas said,

    January 27, 2022 @ 9:14 PM


    સરસ મજાની ગઝલ…
    બધા જ શેર મજાના છે
    પણ
    મત્લા અને મક્તા શેર સ-વિશેષ ધ્યાન માંગી લે એવા.

  3. Jay Thakar said,

    January 28, 2022 @ 8:59 AM

    The following comment is not about this post, but is about some connection to poetry and hope that admin may tolerate this effort:

  4. Kajal kanjiya said,

    January 28, 2022 @ 11:49 AM

    ખરેખર ખૂબ મજાની ગઝલ
    અભિનંદન ચંદ્રેશભાઈ

RSS feed for comments on this post · TrackBack URI

Leave a Comment